Άσμα...

...διδακτικόν, μόνο που τελευταίως, για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, κωφεύω στις διδαχές. 

Πλην όμως, το αφήνω εδώ, γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς!

"Θα περάσουνε οι μέρες θα 'ρθουν οι επόμενες 

κι όταν φύγουνε κι εκείνες θα τις ψάχνεις στις βιτρίνες 

θα περάσουνε οι μέρες όπως πέρασαν κι αυτές 

και δε θα 'χεις σεργιανίσει απ' το χάραμα ως τη Δύση. 

Θα κυλήσουνε τα χρόνια και θα κλαις από ντροπή 

που ξημέρωνε πιο πέρα κι ίδια ζούσες κάθε μέρα 

θα κυλήσουνε τα χρόνια και θε να 'ρθει μια στιγμή 

να μιλάς φορώντας μαύρα με κορνίζες και με κάδρα. 

Η ζωή δεν περιμένει, μόνο τρέχει αλαφιασμένη 

έλα φόρεσε τα ρούχα της γιορτής 

δες τη φλέβα μου πώς παίζει από κάτω απ' το τραπέζι 

άκουσε την μια στιγμούλα να χαρείς. 

Θα περάσουνε οι νύχτες και να μου το θυμηθείς 

γέλιο δε θα σου 'χει μείνει στου φευγιού σου το καμίνι 

θα περάσουνε οι νύχτες και μια νύχτα θα το δεις 

δάκρυ πια δε θα 'χεις άλλο για τον πόνο το μεγάλο. 

Θα διαβούνε κι οι αιώνες στα σκοτάδια θα χαθείς 

ίδιος θα 'σαι με το χώμα, η ψυχή θα βρει άλλο σώμα 

θα κοιτάζεις από πάνω με τον κόσμο θα απορείς 

που να πει δίστασε πάλι την κουβέντα τη μεγάλη. 

Η ζωή δεν περιμένει, μόνο τρέχει αλαφιασμένη 

έλα, φόρεσε τα ρούχα της γιορτής 

δες τη φλέβα μου πώς παίζει από κάτω απ' το τραπέζι 

άκουσε την μια στιγμούλα να χαρείς."