Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Πόσο θα ήθελα...



...να έχω το χάρισμα να μπορώ να γράψω κάτι ξεχωριστό, κάτι επικό. 
Όχι απαραίτητα τεράστιο, γιατί δεν είναι και για χόρταση οι λέξεις. 
Για παράδειγμα, διακόσιες λέξεις, καλές είναι. 
Αλλά θέλω να είναι ένα κείμενο πλήρες νοημάτων και κοινωνικοπολιτικοφιλοσοφικών μηνυμάτων. 
Να είναι αλληγορικό μα και ξεκάθαρο μαζί. Και ολίγος σουρεαλισμός να μην του πήγαινε άσχημα. 
Όμως, φευ, για ποιο θέμα να γράψω; Αυτό είναι ένα πρόβλημα που πάντα το έχω. Έλλειψη θέματος. 
Όχι ότι δεν γίνονται πράγματα γύρω μου, που δεν είναι άξια σχολιασμού. Αλλά, μάλλον, αφήνω το μυαλό μου να τεμπελιάζει. 
Και, φυσικά, πάντα φταίει κάτι άλλο γι’ αυτό. 
Το καλοκαίρι έχει υψηλές θερμοκρασίες και καύσωνες και το είναι μου λιώνει. 
Το φθινόπωρο αλλάζουν χρώμα τα φύλλα των δέντρων κι ύστερα πέφτουν και θέλω να κάθομαι να τα χαζεύω. 
Τον χειμώνα φυσάει ένα αναζωογονητικό βοριαδάκι και με ξεσηκώνει για δροσερούς περιπάτους. 
Την άνοιξη ανθίζουν τα λουλούδια και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ από τη χαρά μου. 
Και έτσι ποτέ δεν θα μπορέσω να γράψω κάτι ξεχωριστό. 
Απόδειξη ότι κοντεύω να συμπληρώσω τον αριθμό των λέξεων που θα ήθελα να χρησιμοποιήσω, χωρίς να γράψω τίποτα ουσιαστικό. 
Οι λέξεις που χρειάστηκα, τελικά, γι’ αυτό το τίποτα είναι ακριβώς διακόσιες!

64 σχόλια:

  1. Αρτίστα μου, κάθε ανάρτησή σου είναι ξεχωριστή. Με λίγες λέξεις λες πάντα τόσα πολλά. Το χάρισμα το έχεις, φίλη μου, να είσαι βέβαιη γι' αυτό. Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιλ μερσί Μία!
      Άλλωστε αυτό είναι και το ζητούμενό μου.
      Λίγα και καλά!
      Κίσιζ δίαρ!

      Διαγραφή
  2. Εγώ τις απόλαυσα τις 200 λέξεις σου και με κάλυψε το νόημά τους γιατί εγώ δεν μπορώ να εκφραστώ γραπτώς με λιγότερες απο 500 λέξεις κι έχω μεγάλο θέμα....Ας είναι καλά αυτά τα συγγραφικά δρώμενα της μπλοκογειτονιάς που με ενεργοποιούν, γιατί διαφορετικά δεν θα έγραφα ούτε μία λέξη...Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια χαρά είσαι!
      Όχι σαν κι εμένα που γράφω δυο λέξεις και έτοιμη η ανάρτηση!
      Και πού να δεις στο δια ζώσης.
      Κάτι φορές απλώς κοιτάω και δεν χρειάζεται να μιλήσω καν!
      Κίσιζ και μιλ μερσί Κλαυδία!

      Διαγραφή
  3. Το ό,τι έκατσες κι έγραψες έστω αυτά, το βρίσκω πολύ καλό για αρχή.
    Ίσως φταίει που η εποχή δεν αποφάσισε να αλλάξει και σε μπερδεψε.
    Όπως και να χει ομως, η παρουσία σου και μόνο μας ευχαριστεί.
    Καλή σου μετα Άρτίστα μου.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και για αρχή και για τέλος!
      Ήταν και λίγο μια πρόκληση για εμένα αυτό το ποστ, δηλαδή να γράψω ένα κείμενο με περιορισμένο αριθμών λέξεων, γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς πότε θα του χρειαστεί κάτι τέτοιο!
      Εκεί ποντάρω. Στο ότι με έχετε συνηθίσει και σας ευχαριστεί η παρουσία μου!
      Και το έχετε αποδείξει άλλωστε.
      Κίσιζ Ρένα Χριστοδούλου!

      Διαγραφή
  4. Mπράβο Αρτίστα του βωβού!!
    Μόλις έκανες την αρχή :)
    Kαλή συνέχεια!!!

    Υ.Γ. Τα σχόλιά σου πιάνονται; Οι απαντήσεις σου στα σχόλια των άλλων; Ρωτάω γιατί έχω την αίσθηση πως αυτός είναι ο δικός σου τρόπος να μοιράζεις στις σοφές σκέψεις σου και τις 200 σου λέξεις. Και μου αρέσει τόσο πολύ γμτ...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η συνέχεια θα είναι η αρτίστα όπως όλοι την γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε, τουτέστιν "ότι να 'ναι"!
      Κίσιζ Μαρία Γ.!

      ΥΓ. Φυσικά και πιάνονται.
      Και σοφές μπορεί να μην είναι οι σκέψεις μου στα σχόλια εδώ ή αλλού, αλλά είναι οι σκέψεις μου και οι θέσεις μου.
      Και εκεί είναι για μένα το ζουμί της υπόθεσης. Εκεί είναι τα πιο σημαντικά.
      Εκεί, θεωρώ, γνωριζόμαστε καλύτερα, από ότι στις ίδιες τις αναρτήσεις.
      Στα σχόλια και στα υστερόγραφα.
      Και έτσι θα συνεχιστεί η κατάσταση. Επειδή σου αρέσει, αλλά και επειδή αρέσει και σ’ εμένα!
      Εσύ μια φορά, με έχεις ψυχολογήσει πάρα πολύ σωστά!

      Διαγραφή
  5. Μη στεναχωριέσαι μαρή αρτίστα και θα γερασεις πριν της ωρας σου.
    Είχα νταραβερι κάποτε μ ένα τεκνό θεοκαλιαρντο και μούχε πει πως ανάμεσα σε ολα και στο τίποτα πάντα υπάρχει κάτι!!!!!!11!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι είπες τώρα ρε μεγάλη!

      Ανάμεσα σε όλα και στο τίποτα, πάντα υπάρχει κάτι!

      Καλά, έχω μείνει σπίτσλες, μαρή τιτανοτεράστια Μαρίνα Ζέας!
      Εντάξει, μην το πάρεις πάνω σου, ξέρω δα ότι στο είπε το θεοκάλιαρντο τεκνό.

      Διαγραφή
  6. Μπαίνει η Αρτίστα μας σε 200 λέξεις;
    No limit άνθρωπος!

    φιλιά
    σ'αγαπάμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι δεν μπαίνει.
      Γενικά δεν της αρέσουν οι περιορισμοί και υπομένει πολλούς τώρα τελευταία, οπότε όπου μπορεί τους αποφεύγει.
      Αλλά αυτό το ποστ ήταν και λίγο μια πρόκληση για εμένα, δηλαδή να γράψω ένα κείμενο με περιορισμένο αριθμών λέξεων, γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς πότε θα του χρειαστεί κάτι τέτοιο!

      Κίσιζ Φις Άι!
      Κι εγώ σας αγαπάω.

      Διαγραφή
  7. Πολύ καλά τα κατάφερες, Αρτίστα μου, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απο δικαιολογιες αλλο τιποτα.μια φταιει το καλοκαιρι μια η ανοιξη μια ο κακος μας ο καιρος.πες βρε χρυση μου γυναικα πως βαριεσαι να σε συμπονεσουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κι εγώ θα ήθελα να γράψω κάποτε κάτι επικό,
    αλλά δεν ξέρω αν θα είναι όντως επικό ή θα
    το βαφτίσω εγώ έτσι. Άρα όλα είναι σχετικά και..
    ουχί αντικειμενικά. Ας γράφουμε ο,τι θέλουμε!🎈

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αυτό κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
      Θα γράφουμε ότι θέλουμε, όπως το θέλουμε και σε όποιο μέγεθος επιλέξουμε!
      Μπαλόνι κι από εμένα!

      Διαγραφή
    2. Εεεε ναι αυτη ειναι η σωστη απαντηση μπραβο Αρτιστα μου ..
      το κανονικο σχολιο παρακατω..ποσο πιο κατω θα δουμε..ποσα σχολια θα κατεβω παλι η γυναικα και ποναει το γονατο στο κατεβασμα....

      Διαγραφή
    3. @Ρουλάκι
      Ε ναι, δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω με τη Μία Πέτρα, διότι έχει απόλυτο δίκιο, κατά τη γνώμη μου πάντα!
      Εντάξει, για τα γόνατα έχουμε τη λύση εμείς.
      Τρέχουμε για φυσιοθεραπείες!

      Διαγραφή
  10. Λοιπόν, σε πρώτη φάση, άκου τι θα κάνεις Αρτίστα μου!
    Στο "Παίζοντας με τις λέξεις", της Μαρίας, θα κάτσεις να γράψεις το αφήγημά σου. 500 Λέξεις. Με μαγιά τις λέξεις που έχει δώσει η Μαρία Κανελλάκη. Και είναι κοντά στο είδος που θέλεις να γράψεις. Όχι στο επικό αλλά στο σαφές και κοινωνικό. Ξέρω ότι έχεις τη ματιά και την τέχνη να το κάνεις.
    Η Έμπνευση είναι κάτι που θα έρθει γράφοντας. Το μυαλό, ξέρεις, θέλει εξάσκηση, κυνήγι.
    Είμαστε εδώ κοντά σου, να απολαμβάνουμε κάθε όμορφη στιγμή σου.
    Στέλνω φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ τι ωραία ιδέα!
      Τίποτα από αυτά που προτείνεις δεν πρόκειται να κάνω κύριε Πιτ! Χο χο χο!
      Διότι αυτό μου θυμίζει κάτι από το σχολείο.
      Είχαμε, που λες, μια καθηγήτρια που μας έδινε 5-6 λέξεις και έλεγε να γράψουμε μια έκθεση με αυτές. Την καθηγήτρια αυτή ποτέ δεν τη χώνεψα, ήταν και ακροδεξιά, αντιλαμβάνεσαι, και έχω πάθει ψυχολογικά από τότε!
      Οπότε δεν παίζει να παίξω στο παιχνίδι με τις λέξεις ή σε οποιοδήποτε αντίστοιχο πρότζεκτ.
      Άλλωστε, όλοι εσείς, μου δείχνετε τόση αγάπη, που ακόμα και μιας λέξης ανάρτηση να κάνω, θα μου κάνετε την τιμή, όπως πάντα, να είστε εδώ και να ανταλλάσσουμε απόψεις γι αυτή τη μία λέξη!
      Κίσιζ κύριε Πιτ!

      Διαγραφή
  11. Καταλαβαίνω τον πόνο σου Αρτίστα μου, γιατί ούτε και η ίδια το έχω το συγγραφικό αλλά έχω(νομίζω σαν και σένα) το μπλογκοσχολιαστικό που και αυτό δεν είναι και για πέταμα, έτσι δεν είναι;
    Το που μέτρησες όμως τις λέξεις αυτό και αν είναι αξιολογότατο!
    Πάμε λοιπόν και για άλλα 200 ΑΦιλάκια για να είμαστε κομπλέ!

    ΥΓ: Και μια και είμαι φαν του κόπι-πάστα ξαναδιάβασε απ΄το τελευταίο μου ποστ, για τις λέξεις και το σφουγγαρόπανο!

    "Έχω την εντύπωση ότι η υπερβολική χρήση του μυαλού οδηγεί λίγο-πολύ στο ίδιο αποτέλεσμα: από όλη την πραγματικότητα που μας περιβάλλει, κατορθώνεις να πιάσεις μόνο ένα περιορισμένο κομμάτι. Και σ΄αυτό το κομμάτι κυριαρχεί συχνά η σύγχυση, γιατί είναι γεμάτο από λέξεις και οι λέξεις, τις περισσότερες φορές, αντί να μας οδηγήσουν σε κάποιο μέρος πλατύτερο, μας κάνουν μόνο να παίζουμε το «γύρω γύρω όλοι».
    Η κατανόηση απαιτεί τη σιωπή… Η σιωπή είναι σαν το βρεγμένο σφουγγαρόπανο, απομακρύνει για πάντα τη θαμπάδα της σκόνης".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν και λίγο μια πρόκληση για εμένα αυτό το ποστ, δηλαδή να γράψω ένα κείμενο με περιορισμένο αριθμών λέξεων, γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς πότε θα του χρειαστεί κάτι τέτοιο!
      Το σχολιαστικό είναι το σημαντικότερο για μένα. Νομίζω ότι εκεί γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον καλύτερα, από ότι με τις αναρτήσεις μας.
      Κίσιζ μαγισσούλα μου!

      ΥΓ. Τα κόπι-πάστε είναι μια χαρά, όπως και οι πάστες άλλωστε!
      Κι αυτό το απόσπασμα είναι ακόμα καλύτερο.
      Συχνά-πυκνά το ακολουθώ, χωρίς φυσικά να γνωρίζω ότι τα είχε γράψει αυτά η Ταμάρο!

      Διαγραφή
  12. Εγώ βρίσκω τις αναρτήσεις σου τέλειες, το λόγο σου ευέλικτο και με θεατρικότητα (τι αρτίστα θα ήσουν άλλωστε!) σε μια ισορροπημένη γραφή (εκάστοτε)
    Κι αυτά που εσύ θεωρείς ασήμαντα, σίγουρα βρίσκουν αποδέκτες γιατί η έμπνευση για να γράψεις είναι συγκομιδή από στιγμές ζωής.
    Εξάλλου δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να στήσεις ένα κείμενο με ένα συγκεκριμένο θέμα. Δεν διεκδικούμαι δα και το Πούλιτζερ λογοτεχνίας.
    Και σίγουρα το οποιοδήποτε θέμα δεν στοχεύει στην ιδιαιτερότητα του κάθε αναγνώστη, ούτε γράφεται για να γράφεται. Η ελεύθερη σκέψη δεν θέτει όρια, δεν επιβάλλει κανόνες και φραγμούς.
    Κάποια πράγματα δίνουν την αίσθηση του παιχνιδιού (συμβαίνει και σε μένα) αλλά να αφήνουν και κάποιο νόημα.
    Κι εσύ Αρτίστα μου με ένα παιχνιδιάρικο και χιουμοριστικό τρόπο πάντα δίνεις τροφή για σκέψη. Αυτό δεν είναι χάρισμα;
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ. Είναι πολύ σημαντικό να το λες αυτό εσύ για εμένα.
      Και έτσι είναι, δεν διεκδικούμε τίποτα!
      Ειδικά εγώ, που είμαι εδώ για να ξεφεύγω από τα όποια προβλήματα της καθημερινότητάς μου, να πιάνω την κουβέντα δεξιά κι αριστερά, να μαθαίνω χρήσιμα πράγματα από τα βλογ σας και ενίοτε να ταξιδεύω μέσα από αυτά.
      Για εμένα όλο αυτό είναι ένα ωραίο παιχνίδι, που μέσα από αυτό έχω γνωρίσει ανθρώπους αξιόλογους, είτε απλά συνομιλώντας στα σχόλια μαζί τους, είτε κάποιους σε προσωπικό επίπεδο.
      Και οπωσδήποτε δεν τίθεται θέμα, είμαι μια αρτίστα γεμάτη χαρίσματα, η άτιμη!
      Κίσιζ Αννίκα!

      Διαγραφή
  13. Μια χαρά είναι το μυαλό σου. Δεν είναι τεμπέλικο, είναι επιλεκτικά δραστήριο.
    Κι αυτά που έγραψες είναι ουσιαστικότατα, και το ξέρεις.
    Και μ' αρέσει που μας τρολάρεις ενίοτε, με λίγες και καλές λέξεις :-)
    Φιλιά, Αρτίστα του λόγου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιλ μερσί Μαρία Κανελλάκη!

      Αλλά εσύ κάτι ξέρεις, κάτι ξέρεις!
      https://www.youtube.com/watch?v=OLmV05HwrmM

      Κίσιζ δίαρ!

      Διαγραφή
    2. Βασικά, αυτό σκεφτόμουν, όσο σε σκεφτόμουν να ρεμβάζεις...

      https://www.youtube.com/watch?v=joSFwVplAv4

      Διαγραφή
    3. 😂😂😂
      Άμα λέω ότι κάτι ξέρεις εσύ, κάτι ξέρεις, δεν λαθεύω!
      Που μάλλον πολλά ξέρεις, πολλά ξέρεις!

      Διαγραφή
    4. 🤣🤣🤣🤣🤣🤣 δεν υπάρχετε κυριες μου ...ολοτον.μολοτον...

      Διαγραφή
  14. Το χάρισμα το έχεις, τα θέματα τα έχεις. Και εξηγώ. Τα κοινωνικοαπαυτά μηνύματα δεν χρειάζονται επικό τρόπο. Χρειάζονται την ματιά των τεσσάρων εποχών, δηλαδή, παρατηρητικότητα, αναζωογόνηση, χαρά και ταυτόχρονα λιώσιμο του "είναι" (Το τελευταίο χρησιμεύει και για το πόσες λέξεις θέλει να είναι το κείμενο ο αρχισυντάκης και ο υλατζής χαχαχα εκεί ναι συμφωνώ έναν επικός αγώνας χρειάζεται!!! )
    φιλί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν και λίγο μια πρόκληση για εμένα αυτό το ποστ, δηλαδή να γράψω ένα κείμενο με περιορισμένο αριθμών λέξεων, γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς πότε θα του χρειαστεί κάτι τέτοιο!
      Άσε που ήθελα και να δω αν έπιασαν τόπο κάποια πράγματα που μου δίδαξε ο συχωρεμένος ο εκδότης της εφημερίδας που εργαζόμουν.
      Μιλ μερσί Μάνια!

      Διαγραφή
  15. Αυτή η ρουφιάνα η έμπνευση φταίει που χτυπάει τις πόρτες (μας) όποτε κι όσες φορές γουστάρει. Από την άλλη, βεβαίως, μια χαρά τα λες και τα γράφεις και αποδείξεις έχεις. Λοιπόν, με το καλό και οι εγγραφές οι επόμενες.

    Καλό Ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει τώρα, εσύ τι θα έλεγες;
      Όλη η βλογογειτονιά γνωρίζει, πλέον, πόσο αγαπημένο σόι είμαστε και ότι μόνο καλά λόγια θα έγραφες για την εξαδέλφη σου την αρτίστα!
      Μιλ μερσί Αείποτε!

      Διαγραφή
  16. Απαντήσεις
    1. Κι εμένα, κι εμένα!
      Τελικά κι εμένα με κάλυψε!
      Αλίμονο αν δεν το έκανε!
      Δεν είναι και λίγες 200 λέξεις!
      Εντάξει, δεν το λες και "Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν", αλλά ούτε και σεντόνι το λες!
      Είναι, νομίζω, μια καλή και τίμια ποσότητα λέξεων.
      Κίσιζ Κλούλες!

      Διαγραφή
  17. ίσα ίσα όλα αυτά που γράφει είναι ένας λόγος για να έχεις έμπνευση. Δεν έχω παράπονο κανένα από τα κείμενα σου όλα είναι ξεχωριστά και όμορφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Λίζα για τα καλά σου λόγια, αλλά μην ξαναπείς για εσένα ότι δεν έχεις έμπνευση, γιατί μόλις έρχομαι από το βλογ σου και το ποστ σου είναι ότι πιο εμπνευσμένο έχω διαβάσει τους τρεις τελευταίους μήνες!
      Πέρασα αφάνταστα καλά διαβάζοντάς το!
      Καλό βράδυ Λίζα!

      Διαγραφή
  18. Τελικα κατεβηκα τα σχολια..πολύ ..διαβασμα....και ναι..φιλεναδα αυτο ειναι το ρεζουμέ..τα σχολια και οι απαντησεις..γι αυτο ερχομαστε...οχι οτι δεν απολαμαβανουμε την αναρτηση σου ..να λεμε την αλήθεια..
    Ενταξει και οι διοκοσες λέξεις σου..ειπανε πολλα περισσοτερα η...δοκιμη πετυχε..τωρα το θεμα είναι εσύ τι θελεις να κανεις..Αρτιστα μου..παντως εγω λατρευω το χιουμορ σου..φιλω σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ξεχασα ως συνηθως ..η γραφομηχανη επανω μου εκανε κλικ... ειχα την ιδια ..που νομιζεις οτι εμαθα να πληκτρολογω;..χαρίστηκε στην επομενη γενια.. ως μουσειακο ειδος..ξαναφιλω...

      Διαγραφή
    2. @Ρουλακι σχόλιο 1
      Ναι κι εγώ θεωρώ ότι πέτυχε η δοκιμή!
      Όσο για εμένα, θα συνεχίσω με τον τρόπο που όλοι γνωρίζετε.
      Αλλιώς δεν θα ήμουν εγώ, αλλά κάποια άλλη!
      Φιλί μεγάαααααααλο!

      Διαγραφή
    3. @Ρουλάκι σχόλιο 2
      Έχω κι εγώ μια τέτοια, σε πράσινο σκούρο χρώμα.
      Την έχω αφήσει στο πατρικό μου.
      Υποθέτω ότι κάποια στιγμή θα την βάλει κάπου για ντεκόρ ο γιος μου!
      Ξανά φιλί μεγάααααααααλο!

      Διαγραφή
  19. καμιά φορά και να μη λέεις τίποτε είναι καλύτερο από το να λέεις απλά για να πεις
    η σιωπή είναι χρυσός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Θα έμπαινα στον πειρασμό να σου απαντήσω , όπως του πρέπει αλλά δεν βρίσκω και εγώ τα λόγια τα κατάλληλα το ομολογώ ..
    Πως και εγώ όπως και εσύ είμαι παΐδι του άνεμου και πως και εγώ πάω με τις εποχές δυστυχώς άλλα είμαι και τεμπέλα μεγάλη, που να γράψω τώρα κείμενα με χιούμορ και με ωραίο λόγο σαν το δικό σου, αφού δεν το έχω το ταλέντο. Τι να κάνω η καψερή ας πάω να μαγειρέψω μιας που με τις συνταγές το έχω. Αν και όχθες το έκαψα το τοστ , την αμαρτία μου να την πω, ξεχάστηκα.
    Πάντως δεν μπορείς να πεις το προσπάθησα να σε φτάσω. Η αλήθεια είναι όμως πως έμπνευση δεν έχω για να γράψω και έφτασα δυστυχώς μοναχά τις εκατόν είκοσι εννέα λέξεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ δεν πειράζει που αισθάνομαι λίγο καλύτερα που μαθαίνω ότι έκαψες το τόουστ;
      Αφού το έκαψες κι εσύ, να μην ανησυχώ για μένα!
      Πάντως, για σένα ήταν ενα μεμονωμένο περιστατικό.
      Να συνεχίσεις να μαγειρεύεις, για να κλέβω καμία συνταγή και κάμποσες ιδέες!
      Ωραίο σχόλιο!
      Νοστιμότατο και χορταστικό!
      Όπως εκείνα τα σάντουιτς με τον τόνο που είχες φτιάξει!
      😘

      Διαγραφή
  21. *** εχθες ηθελα να πω γαμωτο εχθες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Με διακόσιες λέξεις, δεν μιλάμε για "τίποτα" Αρτίστα μου, αλλά για "κάτι".
    Κάτι, που είχε ανάγκη, να γραφτεί, με αφορμή το τίποτα. Το μυαλό άλλωστε, δεν ζητάει "πρέπει" για να εκφραστεί!
    Πωπω, τι είπα πάλι. (Μην με σκοτώσετε, αποχωρώ!)
    Σε φιλώ Αρτίστα μου. Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι είπες τώρα Μαρίνα!
      Παλι έγραψες!
      Το κρατάω αυτό, για να το θυμάμαι!
      Κίσιζ Μαρίνα!

      Διαγραφή
  23. Αααχαααχαα!..

    Η αλήθεια είναι ότι πάντα φταίει κάτι που δεν καταφέρνουμε να γράψουμε κάτι επικό! Να, τώρα ας πούμε, εγώ προσπαθώ να σου γράψω ένα σχόλιο της προκοπής και ο μικρός πιτσικόκος μου έχει έρθει κοντά μου και δίνει παράσταση αραδιάζοντας τις δικές του ..200λέξεις!

    Αλλά σκέψου το εξής:
    Αυτό το ότι με τις 200 λέξεις που λες 'δεν λένε τίποτα', ασχολούμαστε όλοι στην μπλογκογειτονιά, τι σου λέει;
    Οπερ έδει δείξαι:
    α) εκφράστηκες λέγοντας ό,τι είχες ανάγκη να πεις (λατρεύουμε!)
    β) πλήθος κόσμου, έσπευσαν να σχολιάσουν (-σουμε, βάζω κι εμένα μέσα)
    γ) απόδειξη ότι σε αγαπάμε είτε γράφεις κάτι επικό, είτε ..όχι.
    δ) χρωστάς ακόμα το 'κάτι-επικό'
    ..;)

    Φιλούδιαααα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία ιδέα! Να γράψεις μια μέρα τις 200 λέξεις του μικρού!
      Ναι, έχεις δίκιο. Σας απασχόλησε όλους αυτό το ποστ.
      Αλλά είσαστε και κομματάκι προκατειλημμένοι, διότι με συμπαθείτε και μιλ μερσί γι αυτό!
      Οπότε τι να το κάνω πια το επικό;
      Έχω τη συμπάθειά σας και δεν το χρειάζομαι!
      Κίσιζ Σμαραγδούλα!

      Διαγραφή
  24. Μου άρεσε πολύ αυτό που διάβασα. Ξέρεις σημασία δεν έχει τελικά και το τι θα γράψεις, όσο τι θα ζήσεις. Οπότε να χαίρεσαι τις εποχές, όλα τ' άλλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά τα λες!
      Και είμαι τόσο πολύ του τι ζω, που πχ. σπανίως τραβάω φωτογραφίες, γιατί προτιμώ να μη χάσω στιγμή από αυτό που ζω, παρά να το απαθανατίσω!
      Ευτυχώς το μυαλό ακόμα κρατάει τα δεδομένα!
      Μιλ μερσί Ροαδάρτιστ!

      Διαγραφή
  25. Ε όχι δα; Μα ότι γράφεις είναι επικό εκτός κι αν ήθελες να μας αποσπάσεις κομπλιμέντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα καλέ Χριστίνα Ανδρομέδα!
      Είδα κι έπαθα να συνειδητοποιήσω ποια είναι η Κρίστι Πεταλωτή!
      Ε κοίτα και κανένα κομπλιμέντο πού και πού εν έβλαψε κανέναν!
      Μιλ μερσί!

      Διαγραφή
  26. ΜΜΜμμμΜΜΜ...
    Πλάκα με κάνεις που λέει και μια φίλη μου Σαλονικιά;
    Ταλεντάρα είσαι, απλά η μετριοφροσύνη σου δε σ' αφήνει να το καταλάβεις! Είναι χάρισμα να γράφεις με λίγες λέξεις αυτό που θες να πεις κι άλλος να αισθάνεται ότι διαβάζει ατελείωτα και να βλέπει εικόνες!

    Σμμμααααατςςς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ Μαίρη, τα παραλές, αλλά καθόλου δεν με πειράζει!
      Να είσαι καλά!
      Σμουτς!

      Διαγραφή

Για πες...

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.