Τρίτη 16 Απριλίου 2019

Όταν τον...

...Σεπτέμβριο του 2018 ξεκίνησε να πονάει το αριστερό μου χέρι, είπα: "Θα περάσει".
Και συνέχισα τη ζωή μου. 
Τον Φεβρουάριο του 2019 και εφόσον η κατάσταση είχε χειροτερέψει, καθώς η δυσκαμψία ήταν μεγάλη και οι πόνοι ακόμα μεγαλύτεροι, αποφάσισα να πάω στον γιατρό. 
Εκείνος, αφού πρώτα με έβρισε που δεν πήγα αμέσως μόλις ξεκίνησαν οι ενοχλήσεις, με έστειλε για μια σειρά υπερήχων, ηλεκτρομυογραφημάτων και διαφόρων ακτινογραφιών και τελικά διέγνωσε ότι το αριστερό μου χέρι έχει ταυτοχρόνως έναν παγωμένο ώμο, μία τενοντίτιδα υπερακανθίου και μία επικονδυλίτιδα αγκώνα και γι αυτό και είναι όλο κουλό και πονάει από πάνω έως τον καρπό. 
Οι πόνοι συνεχίζονται ακάθεκτοι και η δυσκαμψία καλά κρατεί, παρά τα δύο σετ φυσιοθεραπειών που έκανα (σ.σ. μετά το Πάσχα θα ακολουθήσει και τρίτο σετ), τις ασκήσεις ενδυνάμωσης με λάστιχα και την κινησιοθεραπεία, τα οποία και επαναλαμβάνω καθημερινά. 
Ο δε γιατρός αισιοδοξεί ότι θα επέλθει η αποκατάσταση σε λιγότερο από δύο χρόνια. 
Εν τω μεταξύ, αυτή η ιστορία έχει επιπτώσεις σε όλους μας. 
Θα ξεκινήσω από εμένα, γιατί είμαι και πιο κοντά.
Οι πόνοι δυσκολεύουν την καθημερινότητά μου και δεν μπορώ να κάνω κάποιες κινήσεις ή εργασίες που στο παρελθόν φαίνονταν απλές.
Κυκλοφορώ με το μισό κεφάλι χτενισμένο και το άλλο μισό με κουπ άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα, άστα ν’ ανεμίζουνε στη τρελή νοτιά, είμαι μονίμως στραβοντυμένη και δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια (σ.σ. Λίτσα Τ., το ζεϊμπέκικο που ζήτησες στο προηγούμενο ποστ, δικό σου) , όχι γιατί σβήνω στο ουίσκι τα δικά σου τα σημάδια, αλλά από τους πόνους, με αποτέλεσμα να νιώθω κουρασμένη όλη την ημέρα κ.λπ. κ.λπ. 
Και γενικά είναι πολλά αυτά που δεν μπορώ να κάνω, που δεν θα τα πω, γιατί τι να πρωτοπώ; 
Ο Ήρωας κοντεύει να πέσει σε κατάθλιψη, διότι του ανακοίνωσα ότι δεν θα φτιάξω εφέτος πασχαλινά κουλούρια, καθώς θέλω δυο χεράκια για να πλάσω κουλουράκια, αλλά θα τα πάρουμε έτοιμα από τον Γιάννη, που έχει το μαγαζί που αναλαμβάνει τις εργολαβίες μνημοσύνων και τα φτιάχνει πάαααααρα πολύ ωραία. 
Όσο για τη μητέρα Θεοδοσία, αδυνατώ να την κάνω μπάνιο, αλλά ευτυχώς έρχεται μία καλή κυρία κάθε πρωί για μία ώρα και την κάνει εκείνη. 
Να σημειωθεί ότι και τη μητέρα Θεοδοσία την έχω μονίμως στραβοντυμένη. 
Από πάνα-βρακάκι μέχρι νυχτικιά. 
Ευτυχώς δεν το αντιλαμβάνεται, διότι αλλιώς ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε...
Αυτά και ακόμα περισσότερα, που τα λες και ευτράπελα, συμβαίνουν όταν το ένα χέρι είναι εκτός λειτουργίας. 
Όμως το χειρότερο το έπαθε ο σκύλος μας, λόγω της αδυναμίας μου να τον χτενίζω καθημερινά, όπως αρμόζει στα μακρυμάλλικα κατοικίδια. 
Από την αχτενισιά ήρθε κι έγινε το μαλλί μια τζίβα, που το κούρεμα ήταν μονόδρομος. 
Οπότε, ναι, καταλήγω ότι σε αυτή την υπόθεση του χεριού, τη μεγαλύτερη ζημιά την υπέστη ο σκύλος! 
Δια του λόγου το αληθές, ακολουθούν φωτογραφικά ντοκουμέντα.

Πριν


Τώρα

74 σχόλια:

  1. Αρτίστα μου καλημέρα και πόσο σε συμπονώ να ήξερες.....από τα Χριστούγεννα και το δικό μου αριστερό χέρι παρουσιάζει συμπτώματα αδυναμίας , πόνου και σχετικής κουλαμάρας....για τα οποία ο ιατρός απεφάνθη ότι πρόκειται περί "στενωτικής τενοντοελυτρίτιδας de Quervain". Ηθελα δεν ήθελα γνωρίστηκα με τον κύριο de Quervain και τώρα φοράω έναν νάρθηκα και ετοιμάζομαι ψυχολογικά γιά ενέσεις ....στραβοντυμένη, κακοχτενισμένη και γενικώς καραβοτσακισμένη ασφαλώς και είμαι, ευτυχώς δεν έχω σκύλο και μητέρα πλέον , ώστε να υφίστανται τις συνέπειες τις αδυναμίας μου. Ο δικός μου ήρωας, μου φοράει τις κάλτσες , μου σαπουνίζει την πλάτη και μεταφέρει ταψιά και κατσαρόλες όποτε χρειαστεί και προς το παρόν δεν δυσανασχετεί....το μέλλον άδηλον....Περαστικά μας Αρτίστα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. De Quervain;
      Ααααα, αυτός σου λέει ήταν Ελβετός!
      Ε, και όπως και να το κάνεις, αλλιώς είναι να έχεις γνωριμίες με έναν Ελβετό κι αλλιώς έναν τυχάρπαστο παγωμένο ώμο!
      Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ γνωρίζω έναν Γάλλο, τον κύριο Μενιέρ, από το 1988, τι λέω γνωρίζω, μόνο πρόταση γάμου δεν μου έχει κάνει κι αυτό γιατί είμαι παντρεμένη!
      Αλλά αυτός δεν έχει σχέση με τα μυοσκελετικά μας. Αυτός προκαλεί ιλίγγους που οφείλονται στον λαβύρινθο του αυτιού!
      Τέλος πάντων, εμένα η γιαγιά μου μού έλεγε "Αρτίστα, μετά τα 40 βράστα" και τελικά είχε δίκιο!
      Ευτυχώς είμαστε τυχερές που έχουμε καλούς Ήρωες και μας φροντίζουν και μας βοηθούν όσο μπορούν!
      Ελπίζω να γίνεις γρήγορα καλά!
      Μιλ μερσί και περαστικά μας Κλαυδία!

      Διαγραφή
  2. Aρτίστα μου περαστικά και γρήγορα.
    Παιδεύουν αυτοί οι πόνοι είναι αλήθεια και είναι σαν όλη μέρα να παλεύεις με θηρίο.
    Πέρσι τέτοιο καιρό είχε κουλαθεί το δικό μου δεξί χέρι, ούτε θυμάμαι τι ακριβώς έγραφε η διάγνωση, αλλά έκανα φυσιοθεραπείες, μηχανήματα, κρουστικό κλπ
    Αυτά αργούν πολύ να περάσουν να ξέρεις.
    Βέβαια ο πόνος και η ταλαιπωρία φεύγουν αλλά με αργό ρυθμό.
    Ξεκούραση θέλει!
    Μα κι εσύ βρε παιδί μου όλα με το αριστερό;
    Και στην τελική καλά έκανες που πήρες γυναίκα για τη μαμά σου.
    Κι ας είναι και καμμιά νυχτικιά φορεμένη στραβά, δεν χάθηκε ο κόσμος.
    Καλή αποκατάσταση σου εύχομαι
    καλημέρα

    (αχα γέλασα με το σκυλάκι το δόλιο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, γρήγορα δεν θα είναι.
      Αυτό που θα περάσει σχετικά γρήγορα, είναι η επικονδυλίτιδα διότι θα κάνω πι αρ πι, οπότε θα πονάω μόνο από τον αγκώνα και πάνω και θα παραμείνει η δυσκαμψία για περίπου ενάμιση χρόνο, αλλά από τον αγκώνα και κάτω δεν θα πονάω, σου λέει!
      Βέβαια, το χέρι δεν είναι τίποτα, μπροστά στο θέμα με το πόδι σου που είχες εσύ παλαιότερα.
      Όσοι πάσχουμε από το χέρι, τουλάχιστον περπατάμε χωρίς πρόβλημα…
      Όσο μπορώ το ξεκουράζω.
      Είδες; Έχω μάθει να χρησιμοποιώ και τα δύο χέρια εξ ίσου!
      Μιλ μερσί Φις Άι!

      (Κι εγώ γελάω όταν τον βλέπω. Μου φαίνεται παράξενος και αστείος μαζί)

      Διαγραφή
  3. Γι αρχη πες όλη την αληθεια: Εψηνες τίποτα τόουστ κοντά στη Παναγία των Παρισίων;;;
    Τωρα πόνοι και δυσκαμψίες τι περιμενεις κι εσυ γριά γυναίκα;
    Μια φορά το ζωντανό δείχνει πιο νέο με το κουρεμα ασε που απ όσο θυμαμαι δε του άρεσε το χτένισμα!!1 Εγω λέω πως βρηκε τη χαρά του!!!!!!!Κούκλος ειναι!!!
    Περαστικά μαρή κουλή!!!!!! Αχαχαχχαχαχαχαααα!!!!1!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιιιιιιιι, καλέ ποια Παρίσια και τι Παναγίες μου λες;
      Εγώ ήμουν στην εφημερίδα εκείνη την ώρα.
      Τίποτα δεν έψηνα.
      Δούλευα!
      Αλήθεια σου λέω.
      Μη σώσουν τα πασούμια μου να ξαναδούν ταβάνι!
      Γριά είσαι και φαίνεσαι. Εγώ είμαι απλώς μεσήλιξ.
      Άσε με ρε Μαρινάκι, γελοίος είναι.
      Αλλά τον αγαπάω κι έτσι!
      Εννοείται ότι είναι χαρούμενος που γλίτωσε το χτένισμα!
      Κουλή και στα μούτρα σου.

      (😂😂😂)

      Διαγραφή
  4. Περαστικά Αρτίστα μου! Βλέπω ομως οτι μια χαρά τα καταφέρνεις, παρολους τους πονους και τις δυσκολίες. Πολύ όμορφο τον εκανες τον σκύλο σου. Τκ δειχνει και το υφος του, που ποζάρει ικανοποιημένος που τον φροντισες. Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ!
      Μέσες άκρες τα καταφέρνω, αν δεν πόναγα δεν θα με πείραζε η δυσκαμψία, θα την είχα βρει την άκρη, αλλά είναι ο πόνος που με δυσκολεύει…
      Καλούλης είναι ο σκυλάκος κι έτσι και χαίρεται που γλίτωσε το χτένισμα!
      Μπορεί και να τον διατηρήσω έτσι. Θα δούμε!
      Κίσιζ Δραστήρια!

      Διαγραφή
  5. Τι γλυκό σκυλάκι και έμεινε αχτένιστο περαστικά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλα και σε αυτο μοιαζουμε.σαν να μου περιγραψες την δια γνωση του γιατρου μου.ομως εγω τωρα ειμαι πολυ καλα με τη με τη μεθοδο prp. ρωτησε το γιατρο σου.αλλιως ρωτησε τη σμαραγδενια να επικοινωνησουμε.οσο για τα υπολοιπα ας βαλει και κανενας αλλος το χερακι του.ευχαριστω για την αφιερωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω ραντεβού την Πέμπτη 18 Απριλίου για να κάνω πι αρ πι!
      Έχει κάνει και ο ανιψιός μου και είναι κι αυτός τώρα καλά.
      Οπότε, τουλάχιστον θα πονάει το μισό χέρι!
      Δεν ανησυχώ για τον αγκώνα τόσο, όσο για τον παγωμένο ώμο.
      Αυτός μου είπε ο γιατρός αργεί να περάσει κι ότι η αποκατάσταση γίνεται σε 1-2 χρόνια.
      Αλλά μπορούμε να επικοινωνήσουμε έτσι κι αλλιώς.
      Ζήτα το τηλέφωνό μου από το Ρουλάκι και πάρε με.
      Κι αν δεν σου απαντήσω, πάει να πει ότι κάτι κάνω με τη μητέρα ή μπορεί και να κοιμάμαι! Αλλά θα σε καλέσω μόλις μπορέσω.
      Ααααααα, μην το ξεχάσω, εγώ φεύγω για τη δουλειά στις 19:45 περίπου, κάθε μέρα εκτός Σαββάτου και Κυριακής.

      Καλέ αλίμονο, χωρίς ζεϊμπέκικο θα σε άφηνα;

      Διαγραφή
  7. Η αγάπη μου η γλυκιά!!!
    Κούκλος είναι ο σκύλος κουρεμένος. Άσε που έτσι κρύβει και καμιά εξάδα χρόνια. Χάρη του έκανες. Τώρα θα βλέπει τον εαυτό του με άλλα μάτια! :)
    Και συ Αρτίστα μου, δε μου τα λες καλά. Αφήνεις το χεράκι τόσο καιρό πονεμένο και δεν πας στο γιατρό;
    Ο πόνος όσο μικρός κι αν είναι -φαντάσου να είναι και μεγάλος- ειδικά το βράδυ, δεν παλεύεται. Κολλάει ο νους εκεί, στα λίγα εκατοστά που δοκιμάζονται και αγνοεί όλο τον υπόλοιπο οργανισμό. Το νευρικό σύστημα τσατάλια όταν αρχίζει το μαρτύριο της κινεζικης σταγόνας του πόνου. Μετά αρχίζεις να κοιτάς το ρολόι και να μετράς ώρες. Τώρα ξημερώνει...τώρα ξημερώνει και δεν κοιμήθηκα πάλι.
    Σε καταλαβαίνω Αρτίστα μου. Οι περισσότεροι έχουμε περάσει από εκεί που είσαι.
    Δε σε φοβάμαι όμως. Έχεις το χιούμορ και το σκύλο σου να σε βοηθάνε.
    Περαστικά όσο γίνεται πιο σύντομα εύχομαι.
    Πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα Αρτίστα του Βωβού (πόνου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα το πιστέψεις, αλλά έχει αλλάξει η διάθεσή του.
      Αν τον έβλεπες τα μούτρα που έκανε, μόλις με έβλεπε να παίρνω το καλάθι με τις χτένες και τι βούρτσες, θα τον λυπόσουν.
      Ενώ τώρα, λες και είναι άλλο σκυλάκι!
      Έγινε πιο χαρούμενος, πιο τρυφερός και πιο χαδιάρης!
      Ε να, δεν πήγα γιατί νόμιζα ότι θα πέρναγε...
      Γενικά αργώ να πάω σε γιατρό, αλλά είπα ότι δεν θα το ξανακάνω.
      Βέβαια, δεν ξέρω αν θα τον κρατήσω το λόγο μου!
      Αλλά δεν περίμενα να έχω και τόσο ισχυρούς πόνους. Έχω εντυπωσιαστεί!
      Αχ καλέ, βοηθάει κι ο Ήρωας. Σε πολλά!
      Κρέμασε και τις κουρτίνες προχθές που τις έπλυνα! Αμέεεε!
      Κίσιζ και μιλ μερσί Μαρία Γ.!

      (Καλά, δεν κάνω και τελείως βουβό πόνο. Λέω τρεις φορές πονάω, πονάω, πονάω, αλλά το λέω σιγανά, να μην με ακούνε, και χαριτωμένα. Μη χάσω και το στυλ μου!)

      Διαγραφή
  8. Ο σκύλος μια χαρά είναι με το νέο του λουκ. Είναι μπανάλ πια τα κοτσίδια στους άντρες, τώρα είναι πιο μπρουτάλ το ζωντανό.
    Δεν ξέρω αν θα είχα τα κουράγια να γράψω έτσι, αν είχα τους πόνους σου. Και τώρα δηλαδή με το περικάρπιο είμαι, αλλά η κατάσταση ελέγχεται. Τι να σου πω; Υποκλίνομαι στο χιούμορ σου και στις αντοχές σου! Γελάω ακόμα με το σχόλιο της Μαρίνας Ζέας. Και θαυμάζω ανθρώπους που, με παγωμένο ώμο, διατηρούν τη ζεστασιά της ψυχής τους ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μμμμμμμ, δεν ξέρω, τον προτιμούσα μακρυμάλλη κι ας ήταν πασέ!
      Αλλά αυτός είναι σαφέστατα πιο ευτυχισμένος, οπότε μπορεί και να του τα διατηρήσω κοντά!
      Θα τα είχες! Ξέρω τι σου λέω!
      Εντάξει, έκλαψα με το Μαρινάκι! Ειδικά αυτό το καλιαρντό το "μαρή κουλή", με πέθανε, γιατί μου ταιριάζει ταμάμ!
      Άχου!
      Τι ποιητικά που τα γράφεις!
      Ευχαριστώ πολύ Μαρία Κανελλάκη!
      Καρδούλα.

      Διαγραφή
  9. Ακριβώς τα ίδια συμβαίνουν και σε μένα, όσον αφορά τους πόνους.
    Παρηγοριέμαι διαβάζοντας ποίηση και φιλοσοφώντας το.


    ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΩΜΟΠΛΑΤΗΣ

    Όσο γερνάει κάνει το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που υποδεικνύουν οι γιατροί.
    Καπνίζει σαν φουγάρο, πίνει ούζα και τσίπουρα βουστροφηδόν
    τραβάει τις νύχτες ως το χάραμα διαβάζοντας αδηφάγες διηγήσεις
    δεν περπατάει το καθημερινό χιλιόμετρο, δεν ανεβαίνει σκάλες με τα πόδια
    τους μετρητές χοληστερίνης, πίεσης, σακχάρου αγνοεί…

    Όσο παλιώνει πράττει το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που λέει η λογική.
    Θυμάται τα πρόσφατα, δεν προσφεύγει στα παλιά,
    τα καλοκαίρια αγνοεί
    απολαμβάνει τη βροχή, το χιόνι, τις λασπουριές και τους ανέμους
    ακούει τραγούδια με γερασμένους τραγουδιστές της εποχής του
    ξοδεύει άναρχα όσα του απομείνανε, οι καταθέσεις του τελειώνουν
    δεν ασχολείται με διαθήκες, ψιλές κυριότητες και επικαρπίες…

    Όσο γερνάει καλυτερεύει η υγεία μέσα του, εκτός από κάτι πόνους
    στις κλειδώσεις της ωμοπλάτης, δεν είναι τίποτα του είπαν οι γιατροί
    είναι που φύονται φτερά, λιγάκι ακόμα θα πονάς μέχρι να μεγαλώσουν
    αλλά τη μέρα εκείνη θα πετάξεις άνετα με μεγάλες απλωτές…

    ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ρόζαμουντ
      Αααααα, συμπάσχεις διαβάζω!
      Περαστικά και σ’ εσένα!
      Λοιπόν, τον Καραντζόγλου δεν τον ήξερα.
      Από σένα τον ακούω για πρώτη φορά.
      Αλλά αυτός μάλλον με ξέρει.
      Γιατί με φωτογραφίζει στις δύο πρώτες στροφές, τουλάχιστον!
      Βρε λες τελικά να βγάζω φτερά;
      Έχει γούστο...

      Διαγραφή
  10. Τι να κάνω τώρα εγώ αγαπημένη μου Αρτίστα;
    να κλάψω από τον πόνο σου; που πραγματικά είναι μεγάλο πρόβλημα; ή να γελάσω με τις περιγραφές σου; ειλικρινά ένας κλαυσίγελως έρχεται στο θυμικό μου.
    Πάντως το σκύλο μια χαρά κούκλο τον βρίσκω. Ειλικρινά τώρα.
    Κοίτα να δεις τώρα, εσύ το χέρι σου, εγώ τη μέση μου αυτό τον καιρό καθώς κάτι γλάστρες του κήπου ξεπέρασαν τα όρια και επανέφεραν ενεργή την ξεχασμένη δισκοκοίλη μου.
    Και την χρειάζομαι τη μέση μου, καιρός που είναι, ένεκα αδειάσματος του παλιού πατρικού λόγω κατεδαφίσεως.
    Όχι, δεν θεωρώ ότι είμεθα προς κατεδάφιση αγαπημένη μου Αρτίστα.
    Απλά περνάμε ζόρικη περίοδο.
    Περαστικά αγαπημένη μου φίλη και καλή δύναμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλει και ρώτημα κύριε Πιτ μου;
      Να γελάσεις!
      Ναι, όσο περνάνε οι μέρες, τον βρίσκω όλο και πιο γλυκούλη τον σκύλο!
      Ααααα, έχεις κι εσύ τα θέματά σου, λοιπόν, με τη μέση…
      Δεν ξέρω. Εσύ μπορεί να μην είσαι για κατεδάφιση, αλλά εγώ μάλλον θέλω επισκευή και πέταμα!
      Είμαστε όμως όλοι εδώ πέρα μέσα, μια υγιής παρέα, είμαστε!😂😂😂
      Ας ελπίσουμε ότι θα μας περάσουν γρήγορα οι πόνοι!
      Περαστικά και σ’ εσένα κύριε Πιτ!

      Διαγραφή
  11. Επικονδυλιτιδα μονοκονδυλιτοδα δικοτιλιδονα υπερακανθιοι.καλε αυτο ειναι η ανατομια ενος εγκληματος με φυσικη ιστορια μαζι.ποιος ξερει ποσα κουλουρια επλασες τι τσουρεκια τι τοστ καμμενα και αυτα για να καταντησει ετσι το χερακι σου.σε ποιο νοικοκυρικο τελμα εχεις πεσει.για σοβαρεψου και κατσε εσυ στην πολυθρονα με το ωραιοτατο ταρταν.περαστικα σου κουκλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε κουλούρια εφέτος, ούτε τσουρέκια, ούτε τίποτα!
      Έτοιμα θα τα πάρω όλα!
      Εγώ τα πολύ απαραίτητα θα κάνω και θα ασχολούμαι μόνο με τη δουλειά!
      Κι ύστερα θα κάαααααθομαι, που έλεγε κι ο αείμνηστος ο Μίμης ο Φωτόπουλος σε μια ταινία, δεν θυμάμαι ποια!
      Μιλ μερσί Λίτσα Τ.!

      Διαγραφή
  12. μονοκοτυλιδονα εννοω.μη το δει και καποιος καθηγητης και του πεσουν και τα γυαλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χα..χα.. μεχρι να φτασω στην σειρα μου να σχολιασω θα μαθω ολη την φυσική ιστορια.. βρε Λίτσα μου..

      Διαγραφή
    2. Επ! Μήπως βρήκε κανένα παιδί τα γυαλιά μου; Βρε, ποιος τα άρπαξε; Θα τον βρω, δε θα τον βρω;; Αρτίστα; Litsa; Θα τα βρω και θα τον βρω, πού θα μου πάτε!

      Διαγραφή
    3. @Λίτσα Τ.!
      Τι μου λες;
      Είναι διοπτροφόρος ο κύριος Μάνεσης;
      Δεν το ήξευρα!

      Διαγραφή
    4. @κύριος Μάνεσης
      Τι μου λέτε;
      Είστε διοπτροφόρος κύριε Μάνεση;
      Δεν το ήξευρα!

      Διαγραφή
  13. "Ότι δεν φωνάζει το στόμα, το φωνάζει το σώμα" και αυτό είναι έτσι...γιατί καθώς περνούν τα χρόνια, υπερεκτιμάμε τις δυνάμεις μας, θεωρούμε τα πάντα δεδομένα και δεν συνειδητοποιούμε πως το σώμα μας είναι η αντανάκλαση του νου μας...
    Μάθημα τέλος, δεν σε φοβάμαι, γιατί διαθέτεις τα καλύτερα φάρμακα που είναι πρώτα το χιούμορ, απόδειξη η φάτσα του σκύλου σου και δεύτερο όλοι οι εδώ και οι έξω φίλοι σου που σε στηρίζουν γιατί σ' αγαπούν!
    ΑΦιλάκια χαμογελαστά και πολύ πολύ θεραπευτικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αλλά με πιάνουν οι πόνοι και επανέρχομαι στην πραγματικότητα και αποφάσισα ότι δεν μπορώ πλέον να σηκώνω μόνη μου τη μητέρα, οπότε και δεν θα το ξανακάνω!
      Μα δεν είναι τρελή φατσούλα ο σκύλος μου;
      Είναι!
      Αχ, τώρα που ήλθε το φιλί σου, σαν να γλύκανε ο πόνος λίγο!
      Κίσιζ μαγισσούλα και σ’ ευχαριστώ!

      Διαγραφή
    2. Ο πόνος έχει καταντήσει να μας επαναφέρει, τσ τσ τσ!
      Αυτή όμως η διαπίστωση κάνει τη διαφορά... άρα, "πρόσεχε για να έχεις"!!!

      Διαγραφή
    3. Θα προσέχω!
      Υπόσχεση!

      Εντάξει, όσο μπορώ!

      Διαγραφή
  14. Αρτίστα μου, εύχομαι περαστικά το συντομότερο. Έχε υπομονή. Αν σκεφτεί κανείς ότι από το 2018 δεν είχες κάνει τίποτα για το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί, είναι απόλυτα λογικό το ότι οι φυσιοθεραπείες ακόμα δεν απέδωσαν αποτέλεσμα, σίγουρα όμως έχουν αναστείλει την επιδείνωση της κατάστασης - ακόμα κι αν αυτό δεν είναι εμφανές. Να είσαι σίγουρη ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν (ακόμα και ότι βρέθηκε αυτή η καλή κυρία για να μην επιβαρύνεσαι με το μπάνιο της μητέρας θα βοηθήσει πάρα πολύ) και ίσως να αρχίσεις κιόλας να νιώθεις τη διαφορά από τις επόμενες φυσιοθεραπείες.
    Σε θαυμάζω για τη δύναμη και το κουράγιο σου, να ξέρεις...
    Περαστικά και πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ότι και να πεις έχεις δίκιο!
      Μου το είπε κι ο γιατρός.
      Ο παγωμένος ώμος έγινε επειδή ακριβώς δεν πήγα όταν πρωτοέγινε η τενοντίτιδα και δεν πήρα τα αντιφλεγμονώδη που έπρεπε στην ώρα τους.
      Εάν είχα πάει θα τον είχα αποφύγει (τον παγωμένο ώμο) και τώρα θα ήμουν καλά.
      Και να πεις ότι δεν μου τα έλεγε κι ο Ήρωας;
      Μου τα έλεγε, αλλά τίιιιιιποτα η αρτίστα!
      Είμαι κι εγώ, βρε παιδί μου αγύριστο κεφάλι.
      Τέλος πάντων, ελπίζω να συμμορφωθώ στο μέλλον!
      Κι εγώ πιστεύω ότι το τρίτο σετ θα βοηθήσει πολύ περισσότερο από τα δύο προηγούμενα.
      Επίσης, εάν καταφέρουμε εφέτος να κάνουμε και μπάνια στη θάλασσα, θα βοηθήσουν κι αυτά σημαντικά.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ Πίπη μου!
      Αποστέλλω ασπασμούς!

      Διαγραφή
  15. Να λοιπόν μια καλή ευκαιρία να επικοινωνήσουμε καθότι ψυχοπονιάρα δεν θα μπορούσα να μείνω αμέτοχη στον πόνο του άλλου.
    Η δύναμη να αντιστέκεσαι σε ότι έχει σκοπό να σου στερήσει το δικαίωμα να είσαι ο εαυτός σου αποδεικνύει έναν ικανό, αξιόλογο και δυνατό χαρακτήρα. (και με χιούμορ)
    Ένα ενεργοποιημένο Εγώ που σημαίνει αυτοεπίγνωση και αυτοέλεγχο τέλεια συντονισμένα.
    Θα περάσει, θα δεις! Υπομονή χρειάζεται.
    Δεν θα πω περισσότερα (αγένεια από μέρους μου πρώτη φορά στο σπιτικό σας)
    Ο σκύλος before και αφτερ μια γλύκα!
    Καλή δύναμη και περαστικά σύντομα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ είπες "πόνο του άλλου" και θυμήθηκα τον Χαβιέ Μπαρδέμ, που διαφήμιζε τις παστίλιες για τον πόνο του άλλου, για λογαριασμό των Γιατρών Χωρίς Σύνορα!
      Από αυτά που λες, ίσως μόνο το χιούμορ ισχύει!
      Άντε και η αυτοεπίγνωση, κάπως!
      Για τον αυτοέλεγχο, θα το αναιρούσες εάν με έβλεπες πώς αντιδρώ μπροστά σε ένα κουβαδάκι παγωτό και πώς σε χρόνο dt το κάνω μια ωραία ανάμνηση!
      Από υπομονή, ναι, το ελέγχω!
      Καλέ ναι, πού θα πάει, θα περάσει!
      Άλλωστε δεν είναι στο χέρι του!
      Α όχι, εδώ μπορείς να λες ότι θες και όσα θες!
      Ο χρυσός μου... Έχει δύο εβδομάδες έτσι και κάπως έχω αρχίσει και τον συνηθίζω και μου ψιλοαρέσει! Πάντως, είναι πολύ βολικό το κοντότριχο κατοικίδιο!
      Σε ευχαριστώ πολύ Αννίκα!
      Καλώς ήλθες εδώ πέρα μέσα και με την πρώτη ευκαιρία θα έλθω να δω το βλογ σου!

      Διαγραφή
  16. Περαστικά σου Άρτίστα μου.
    Και στον πόνο με στυλ και χιούμορ αντιδράς και ΜΠΡΆΒΟ σου .
    Την είχα πατήσει κι εγώ με το δεξί το χέρι κι έκανα για 2 χρόνια μασάζ.
    Την είχα πάθει από τις σακούλες με τα ψώνια που δεν ήθελα να τις ακουμπήσω στο δρόμο και τις πήγαινα μονοκοπανιά συο σπίτι.
    Τώρα τέρμα τα ψώνια .
    Πρέπει να το ξεκουράσεις και να ζητάς βοήθεια.
    Ο σκύλος σου έγινε κούκλος .
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύο χρόνια;
      Τέτοια λέγε μου να παίρνω κουράγιο!
      Εγώ το έπαθα που σήκωνα τη μητέρα.
      Τώρα τέρμα το σήκωμα της μητέρας!
      Έριξα τα μούτρα μου, παραδέχτηκα ότι δεν μπορώ να τα κάνω όλα πια και ζήτησα βοήθεια!
      Αχ ναι, καλούλης δεν είναι;
      Έχω αρχίσει και τον συνηθίζω και μου αρέσει αρκετά έτσι!
      Μιλ μερσί και κίσιζ Ρένα Χριστοδούλου!

      Διαγραφή
  17. Λοιπον φιλοι και φιλες της Αρτιστας..επειδή πιστευω στην δυναμη της σκεψης και βστην θετικη ενεργεια..λεω να ενωσουμε νοερα τα χερια μας και τις σκεψεις μας και να τις στείλουμε στη φιλεναδα μας την αρτιστα..με την ευχή να περασδερι ο πόνος της οσο γινεται πιο γρηγορα..
    Φιλεναδα υπομονη και να προσεχεις...το σκυλακι κουκλί ειναι και κουρεμενο..τηνν αγαπη μου φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το παρασδερι..χα..χα περαστικα ήταν και αλλαξε δρομο..χα..χα..κατι δαχτυλακια με την αθριτιδα το κανουν...χα..χα..συμπασχουμε..

      Διαγραφή
    2. @Ρουλάκι 1
      Ναι κορίτσια και αγόρια, ενώστε χέρια, ενώστε μυαλά, στείλτε θετική ενέργεια, κάντε ότι μπορείτε, μπας και ξεκουλαθεί η χέρα μου!
      Καλή η ιδέα σου Ρουλάκι!
      Καλούλης είναι ο μικρούλης μου! Τον συνηθίζω σιγά-σιγά!
      Μιλ μερσί και κίσιζ Ρουλάκι μου!

      Διαγραφή
    3. Αχ..δεν μπορω..οχι το χερι καλα ειναι.. απλα εχω πεσει κατω απο τα γελια..χα..χα..μια λαθος λέξη μονο εσυ θα την εκανες σλογκαν..μα παρασδέρι; που εισαι Μπαμπινιωτη...

      Διαγραφή
    4. Γιατί τι άλλο θέλει ο άνθρωπος, για να είναι χαρούμενος Ρουλάκι μου;
      Μονάχα περασδέρι!

      Διαγραφή
  18. (Περασδερί κι από μένα - το Σμαραγδάκι επινόησε τα αποδοτικότερα μάγια! :-) )

    Κουράγια, κυρία, μέχρι να περάσει. Εγώ είμαι με το γιατρό. Είπε πως σε λίγο χρόνο θα περάσει. Πώς ήταν εκείνο το τραγουδάκι που λέγαμε παλιά; "Το' πε ο Μαρξ κι έγινε πραξ'", ε, έτσι!

    Άλλωστε, κακά τα ψέματα, όλα τα μεγάλα μνημεία έχουν τα θεματάκια τους. Και το τείχος του Βερολίνου, κι η Νότρ Νταμ, άσε με εμένα που είμαι κι ασήκωτος.. Ε, ένα αριστερό χεράκι δε θα φτιάξει; (Τι; Ε, όχι να μαζέψουμε και 700 εκατομμύρια, κυρία Αρτίστα μου, μην το εκμεταλλεύεσθε τώρα!..)

    Και επίσης: Πόσο με άγγιξε η κατάθλιψη του Ήρωα! Να, εδώ κρύβεται όλη η αλήθεια! Στα κουλουράκια! Μην ανησυχείς, λοιπόν. Σύντομα θα τραγουδάμε όλοι μαζί το παιδικό μας τραγούδι όπου πλάθουμε κουλουράκια με τα δυο χεράκια. Λίγη υπομονή. Ο δε σκύλος σας, αν το θελήσει, θα ξαναγίνει ροκ σταρ, δεν το χάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περασδέρι! Ωραία λέξη!
      Αν και εσείς τη γράψατε γαλλιστί!
      Προσωπικά θα προτιμήσω το περασδέρι από το περασδερί!
      Προτείνω να την θεσπίσουμε!
      Παράδειγμα:
      Αρτίστα του βωβού: Τι έχεις Ήρωα και πας σαν σίγμα τελικό;
      Ήρωας: Η μέση μου πονάει.
      Αρτίστα του βωβού: Ας είναι περασδέρι και γρήγορα!

      Το νερό εκεί που βράζει
      σαν το όριο ξεπεράσει
      το καπάκι θα πετάξει
      το πε ο Μαρξ κι έγινε πράξη!
      Καλέ πού το θυμηθήκατε;
      Έτσι θα γίνει!

      Ναι, πείτε με και μνημείο τώρα!
      Έτσι όπως πάτε, θα με πείτε και Μουσείο!
      Πώς το έλεγε η Βλαχοπούλου; "Αρχίζεις μουσίτσα, γίνεσαι μούσα, και στο τέλος καταντάς μουσείο"!
      Πάντως εάν αποφασίσετε έρανο για το αριστερό μου χέρι, να τον κάνετε με χάσταγκ #ελεείστε_την_κουλή!
      Μη βάλετε #αρτίστα, γιατί με ξέρουν εδώ γύρω και δεν θα ‘θελα...

      Λοιπόν, εγώ αυτή τη κατάθλιψη δεν την καταλαβαίνω.
      Θα έπρεπε να είναι ευτυχής που τα κουλούρια εφέτος θα τα φτιάξει ο Γιάννης και θα είναι ψημένα και όχι καμένα.
      Τόσος εθισμός πια στο κάρβουνο;
      Τι να πω;
      Θεωρώ ότι ο σκύλος δεν θα θελήσει ποτέ ξανά μακρύ μαλλί, διότι πλέει σε πελάγη ευτυχίας που γλίτωσε το χτένισμα.
      Μεταξύ μας, με βόλεψε κι εμένα.
      Αφήστε που όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολύ μου αρέσει έτσι!

      Μιλ μερσί για όλα κύριε Μάνεση!

      Διαγραφή
  19. Περαστικά σου , μην κουράζεσαι και θα περάσει γρήγορα ,γλυκούλη ο σκύλος σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για τα περαστικά, αλλά και για τα καλά σου λόγια για τον σκύλο μου!

      Διαγραφή
  20. Αχ να την προσέχουμε την υγεία μας, να της προσέχουμε!

    Αγαπημένη μου περαστικά σου, αγωνιστικούς χαιρετισμούς στον Ήρωα και μια τερααααααστια αγκαλιά στο τέλειο ζωάκι σου!

    Φιλια πολλαααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι τέλειο;
      Αλήθεια μου λες, ε;
      Είναι τέλειο έτσι κουρεμένο;
      Άντε, θα το δεχτώ!

      Εντάξει, από δω και μπρος θα θυμάμαι να την προσέχω την υγεία μου!

      Κίσιζ Γιώτα Αρ κι από μένα κι από τον Ήρωα!

      Διαγραφή
  21. Ωχ! Περαστικά και γρήγορα (κι ας ο γιατρός λέει)! Συμπάσχω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ δεν θα πει τίποτα!
      Με ένα ωχ ξυπνάω και με ένα αχ κοιμάμαι!
      Ναι, τα αλλάζω τα φωνήεντα, για να μην πλήττω!
      Μιλ μερσί Ούτις/Ολίγιστε!

      Διαγραφή
  22. Σε έκανα εικόνα : σαν άλλος Παράβας μισή-μισή!!! Ε, ρε γλέντια!
    Καλά κάνω εγώ και όταν πονάω συμπεριφέρομαι σαν να μην συμβαίνει κάτι και άμα του κοτάει ας κάνει κι αλλιώς. Πέρυσι είχα πόνους στην αριστερή ωμοπλάτη. Και να τα κρύα, και να τα ζεστά... Όλα τα δοκίμασα. Δεν έλεγε να καταλαγιάσει. Έτσι είσαι; λέω. Και πλακώνομαι στα βάρη. Αρχικά , ναι πονούσα, αλλά είναι γνωστό πόσο σκυλί είμαι και βουαλά: δεν του πέρασε!

    Ο Σήφης και κουρεμένος κουκλί! Αλλά στη φωτό προ κουρέματος, Παναΐα μου....λυπήθηκα το ύφος του ζωντανού!

    Περαστικά σε όλους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά δεν το συζητώ! Ένα γέλιο το προξενώ έτσι όπως κυκλοφορώ!
      Ναι, κάπως έτσι πήγα να το αντιμετωπίσω, αλλά τελικά ηταν λάθος μου.
      Έπρεπε να πάω στο γιατρό εξ αρχής. Ας πρόσεχα!
      Αχ τέτοια λέγε μου! Ότι δείχνει πιο ευτυχισμένος με κοντό μαλλί! Γιατί το είχα άγχος, ότι θα πάθει άγχος με το κούρεμα!
      Ευχαριστούμε όλοι μας!

      Διαγραφή
  23. Και αφού διάβασα μόλις τα σχόλια να ευχηθώ κι εγώ με τη σειρά μου: περασδερι! Άτονο το δικό μου! ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κι ένα τελευταίο: Σιχ Τζου είναι ο Σήφης;
    Μου θύμισε τοντον Σνούπι μου στην κουρεμένη έκδοση [δεν πρόλαβαν ποτέ να μακρύνουν τα μαλλιά του. Έφαγε ένα δηλητηριασμένο ψόφιο ποντίκι :'( και πάει.... ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άχου τον καημενούλη τον Σνούπι... Κρίμα...

      Ο Σήφης μας είναι Γιορκσάιρ και είναι 7 ετών!
      Κίσιζ Άιρις!

      Διαγραφή
  25. Ωχ περαστικά σου αρτιστα μου οσο πιο γρήγορα γίνεται ολα τα υπόλοιπα δεν πειράζει ας γίνονται μισά και ο σκυλακο σου ομορφος ειναι και ετσι!
    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Ρένα!
      Ευτυχώς όλοι έχουν κατανόηση και δεν ενοχλούνται που όλα γίνονται μισά!
      Ακόμα κι ο εργοδότης μου, σήμερα που δεν μπορούσα να πάω δουλειά, μου έδωσε άδεια!
      Ο σκύλος έχει αρχίσει και μου αρέσει κι εμένα!
      Τις πρώτες μέρες το έβλεπα και το ρωτούσα "τι τον έκανες τον σκύλο μου;" και "ποιο είσαι εσύ είπαμε;", αλλά τώρα όλα καλά!
      Σου εύχομαι κι εγώ καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!

      Διαγραφή
  26. Καταρχάς πολλά περαστικά εύχομαι!! Να γινεις γρήγορα καλά ή οσο το δυνατόν πιο γρήγορα! Έχει και η μαμά μου θέματα με χέρια πόδια, αλλά φυσικα δεν έχουμε χρόνο για γιατρούς και τέτοιες πολυτέλειες (τα νεύρα μου...!!!)
    Υπομονή και κουράγιο!
    Όσον αφορά τον μεγαλύτερο παθόντα, δηλαδή το σκυλάκο σας, εμένα μ αρέσει περισσότερο κοντοκουρεμενος. Αυτό.
    Και πάλι περαστικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν κι εμένα η μαμά σου!
      Τους αποφεύγει τους γιατρούς.
      Μετά από αυτό που έπαθα, θα σου προτείνω το εξής: Να την πάτε σηκωτή!
      Στην ανάγκη βάλε την να διαβάσει αυτό το ποστ!
      Λοιπόν, μετά απο τόσες μέρες που πέρασαν, πλέον κι εμένα μου αρέσει πιο πολύ έτσι ο σκύλος!
      Και βολεύειειει! Πολύ βολεύει!
      Ευχαριστώ πολύ Μπάλανς μου και περαστικά και στη μαμά!

      Διαγραφή
  27. Περασδερι;;;;;;;;;;;
    χαχαχαχχαχαχαχαχαχαχ
    πέρασα να διαβασω σχόλια και ξεράθηκα από τα γέλια.
    Είναι κι αυτός ένας τρόπος γυμναστικής!!
    Έσφιξαν οι κοιλιακοί μου.
    Να είστε καλά εσύ και η Ρούλα μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η καλύτερη γυμναστική!
      Όταν επιστρέψω στις διαδικτυακές ενασχολήσεις, θα κάμω ένα ποστ γι αυτή την υπέροχη λέξη που έφτιαξε το Ρουλάκι!
      Κίσιζ Ρένα!

      Διαγραφή
  28. .. και εγώ βρήκα τρόπο και μάλλον γλυτωσα τα κουλουράκια ... αλλά ακόμη έχω το τέρας των τσουρεκιών να με απειλεί ... κάτι θα σκεφτώ ...
    Δεν γράφω πολλά για να μην απαντάς πολλά...
    Το σκυλί ξανάνιωσε :)
    τώρα... πως τα κατάφερες στο ίδιο χέρι από πάνω μέχρι κάτω να έχει και κάτι διαφορετικό νομίζω είσαι μία και μοναδική ...
    Μην απογοητεύεσαι με τις φυσιοθεραπείες θα γίνεις καλά .. το διάβασα στα άστρα μα το στραβοκουμπωμένο σουτιέν !
    Σε φιλώ να περάσει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιο σουτιέν;
      Ξέχνα το!
      Δεν μπορώ να το κουμπώσω!
      Πήρα δυο μπουστάκια και με αυτά πορεύομαι!
      Πολύ βολικά!
      Το σκυλί ξανάνιωσε, εγώ τι κάνω;
      Μήπως να κουρευτώ;
      Δεν γράφω πολλά.
      Αυτά μόνο, γιατί έχω δηλώσει και διαδικτυακή αποχή!
      Ευχαριστώ πολύ!
      Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση εύχομαι!
      Κίσιζ Μάνια!

      Διαγραφή
  29. Χμ... εγώ μέχρι τενοντιτιδα εχω φτάσει (που δε με ξεχναει ποτε οταν το ζορισω)... κ ξεκολλησα το χέρι (ωμος) με καθημερινες ασκήσεις. Η μητέρα, παλι, που εφτασε στον "παγωμένο ώμο" δεν ειδε γιατρεια απο φυσιοθεραπείες κι εκανε επίσης ασκήσεις μόνη της (χτυπησε τελικα κ μια κορτιζονη στο εφταμηνο και συνήλθε). Οταν επαθε στο αλλο χερι τριπλη τενοντιτιδα, ρηξη θυλακος κ κατι αλλο που δε θυμάμαι τώρα με ασκησεις καθημερινες ξεκολλησε το χερι (ισως και να βοηθησε και ενας γιατρός που της ρουφηξε με μια σύριγγα κατι άλατα κ την εστειλε στον αλλο κοσμο απο τους πονους...δεν ξερω). Εγραψα όλο αυτο το κατεβατό για να καταλήξω ότι έχω διαπιστώσει πως χρειάζονται καθημερινές άσκησεις σε τέτοιες περιπτώσεις....Όπως και να χει εύχομαι περαστικά!!

    Επιπλέον: Ενα ευχαριστώ για το ενδιαφέρον προς την εξαφάνισή μου κ ενα συγγνωμη για την αργοπορημένη "απαντηση"... Διάφορα τρεχάματα προέκυψαν, αλλα για να μαι εντελως ειλικρινής, έφαγα κι ενα "ξενερωμα" που οδηγησε στον προβληματισμο αν έχει νόημα να γραφω κλπ, κλπ. Κοινώς το σχόλιό σου για το σοκ ειχε ενα point, αλλά δεν αφορούσε τα δικά σου σχόλια! 😊. Αυτά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δόξα τω Θεώ, έδωσες σημεία ζωής!
      Ειλικρινά είχα ανησυχήσει.
      Αχ μη ζητάς συγγνώμη, αλλά καλά έκανες και πέρασες, γιατί μια αγωνία την είχα.
      Χμ, ξενερώματα έφαγα κι εγώ δυο φορές και κάθε που το πάθαινα έκλεινα το βλογ και άνοιγα καινούργιο!
      Αυτό είναι το τρίτο μου. Είμαι στο σπορ από το 2009. Με δικό μου χώρο. Το βλογ του ραδιοσταθμού από το 2006 δεν το υπολογίζω, γιατί έκανα ποστ κατόπιν συνεννόησης με τη Διεύθυνση, οπότε δεν πιάνεται!
      Τώρα εσύ θα δεις.
      Άμα νιώσεις ότι σου λείπει η ενασχόληση, ξαναγυρνάς.
      Αν όχι, απλώς όταν γνωρίσεις τον καπετάνιο που λέγαμε, με ειδοποιείς με κάποιο τρόπο, μάλλον με ένα σχόλιο εδώ πέρα μέσα, για να πάρω τις λαμπάδες και τα στέφανα!

      Τώρα όσο για το χέρι μου, τις κάμω τις ασκήσεις που μου είπαν καθημερινά, αλλά με πολύ δυσκολία και αρκετό πόνο.
      Πάντως θέλω να ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο!

      Αχ Όλγα, χάρηκα πολύ που πέρασες και που είχα νέα σου και σε ευχαριστώ πολύ γι αυτό!

      Διαγραφή
  30. Αχ αυτά κάνουμε!
    Αγνοούμε μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη!
    Παθούσα, αλλά όχι μαθούσα!
    Ξέρω ακριβώς τον πόνο, γιατί πέρασα κάτι ανάλογο κι εύχομαι γρήγορα περαστικά!

    Ο Σήφης πάντως μια χαρά είναι κι έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ο γλυκός μου!
      Και αισθάνεται υπέροχα, που γλίτωσε το καθημερινό χτένισμα!
      Κι εγώ επίσης!
      Βόλεψε και τους δύο το κούρεμα!

      Ελπίζω να βάλω μυαλό και να μην το ξανακάνω και να πηγαίνω στους γιατρούς εγκαίρως!
      Θα δείξει!
      Μιλ μερσί Μεμαρία!

      Διαγραφή

Για πες...

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.