...ρωτάει τον Μάρκο:
-Όταν επιστρέψεις στη δύση, θα επαναλάβεις στον κόσμο αυτά που λες σ' εμένα;
-Μιλάω αδιάκοπα, λέει ο Μάρκο, όμως ο ακροατής συγκρατεί μόνο τα λόγια που προσμένει.
Άλλη είναι η περιγραφή του κόσμου που το καλοπροαίρετο αυτί σου ακούει με προσοχή, άλλη εκείνη που θα κάνει το γύρο των λιμενεργατών και των γονδολιέρηδων στο δρόμο έξω από το σπίτι μου την ημέρα της επιστροφής μου, άλλη ακόμα εκείνη που ίσως υπαγορεύσω στα γεράματά μου, αν με πιάσουν αιχμάλωτο Γενοβέζοι πειρατές και με ρίξουν στη φυλακή στο ίδιο κελί με ένα συγγραφέα περιπετειών.
Δεν είναι η φωνή που υπαγορεύει την ιστορία. Είναι το αυτί.
Αόρατες Πόλεις - Ίταλο Καλβίνο
Που στο δικό μου το μυαλό, πάει να πει ότι ο καθένας έχει φτιάξει την κοσμοθεωρία του, την άποψή του, έχει διαμορφώσει τη γνώμη του και συγκρατεί μόνο αυτά που θέλει ν ακούσει.
Οπότε, τουλάχιστον, ας μην τρωγόμαστε μεταξύ μας, γιατί ξεκινάνε και τα κρύα.
Αν και δεν φταίει η θερμοκρασία που πέφτει και παγώνει το αίμα μας, φταίνε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας…
#τα_γιατί_και_τα_διότι_φάγανε_τον_παναγιώτη
#δέκα_εκατομμύρια_είμαστε_δώδεκα_εκατομμύρια_απόψεις_έχουμε
#δώδεκα_απόστολοι_καθένας_με_τον_πόνο_του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.