...να μετράω τριάντα μία ημέρες μέχρι τα μελομακάρονα και δώδεκα χρόνια από τον θάνατό σου.
Η διάθεση τόσο περίεργη, που ονειρεύομαι μαγειρίτσα τρώγοντας ένα κομμάτι κέικ, το οποίο θα ήθελε να είναι μαρμπέ, αλλά επειδή το κακάο δεν ήταν αρκετό, έγινε ολίγον από μαρμπέ.
Αποφασίζω να φτιάξω μαγειρίτσα με μανιτάρια.
Και αρχίζω να ψιλοκόβω τα λαχανικά, λικνιζόμενη στους ήχους του Burning Sky από τους Bad Company.
The sky is burnin'
I believe my soul's on fire
You are, I'm learnin', the key to my desire
Αλήθεια, θυμάσαι που την είχαμε δοκιμάσει για πρώτη φορά στην "Κατσαρόλα", μετά από μια παράσταση του Σταμάτη του Κραουνάκη με τη Σπείρα-Σπείρα;
Ε γι’ αυτή τη μαγειρίτσα σου λέω…
Διάλειμμα για τσιγάρο στη βεράντα.
Στροφή βλέμματος προς τα επάνω.
Έπηξε ο ουρανός στα πουλιά.
Πού πάνε δεν ξέρω.
Δεν με αφορά κιόλας.
Ενήλικα είναι, μόνα τους αποφασίζουν.
Και, στην τελική, ποια είμαι εγώ που θα τους πει τι θα κάνουν;
Ουπς! Μια μύγα στης αρτίστας το κάγκελο…
Συνέχεια μαγειρικής κι η σκέψη στα Μ.Μ.Ε., που όταν τρώνε δεν μιλάνε.
Άσχετο, αυτό το "…να γυρίσετε την πλάτη στον φόβο και σε κάθε τσαρλατάνο…" δια στόματος Μητσοτάκη, τις προάλλες στο διάγγελμά του, το λες και σχήμα οξύμωρο.
Στο μεταξύ, στους κόλπους της αντιπολίτευσης, μείζονος, ελάσσονος και πολύ ελάσσονος, όλα καλά;
Πάω να αυγοκόψω τη μαγειρίτσα.
Τι;
Νόμιζες πως επειδή είναι με μανιτάρια, ότι έγινα τίποτα βίγκαν ή βετζετέριαν;
Θού, Κύριε, φυλακήν τώ στόματι μου…
Μακριά από εμένα αυτά τα πράγματα.
Φεύγω τώρα.
Σι γιου αράουντ…
#μνήμη_νεκτάριου
#αρνήτρια_βιγκανισμού
#i_believe_my_soul's_on_fire
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.