Μισό λεπτό...

...να πάρω το γαμόχαπο (συγγνώμη, τον αναστολέα αρωματάσης ήθελα να γράψω) και να σου πω τα νέα. 

Σε λίγο, αγαπητό μου ημερολόγιο, θα ψήσω ένα μεγάλο μπιφτέκι και θα το συνοδεύσω με μια χρωματιστή σαλάτα. Το μπιφτέκι είναι μονόδρομος για το σημερινό γεύμα. 

Γιατί; θα με ρωτήσεις. Και θα σου απαντήσω: 

Χθες τη νύχτα έγινε σεισμός. Δυνατός. Ρίχτερ 5,2 σου λέει... 

Το σπίτι πήγαινε πέρα-δώθε για πολλά δευτερόλεπτα ή, τουλάχιστον, έτσι μου φάνηκε εμένα. 

Ήταν λες και πέρναγα από Κάβο Ντόρο, πηγαίνοντας Μυτιλήνη με τον Θεόφιλο της ΑΝΕΛ. 

Τρόμαξα όσο δεν φαντάζεσαι. 

Πήρα τον σκύλο αγκαλιά, ο οποίος σκύλος είναι κάπως ηλίθιος και δεν καταλαβαίνει από σεισμούς, μπήκαμε στη ντουλάπα, ανάμεσα στα κρεμασμένα ρούχα και περίμενα να σταματήσει το κούνημα. Μόλις ησύχασαν τα πράγματα, βγήκα από τη ντουλάπα, άφησα τον σκύλο στο κρεβάτι μου, και πήγα στην κουζίνα να πιώ λίγο νερό. 

Εν τω μεταξύ νύσταζα πολύ και ήθελα να κοιμηθώ. Αλλά φοβόμουν μήπως κάνει μεγαλύτερο σεισμό και μήπως πέσει το σπίτι. Και αμέσως αναρωτήθηκα αν πέσει το σπίτι και με καταπλακώσουν τα μπάζα, πώς θα με βρουν οι διασώστες, σε περίπτωση που δεν τα έχω τινάξει από τον τρόμο; 

Οπότε έβγαλα ένα μεγάλο μπιφτέκι από την κατάψυξη, το έβαλα σε ένα πιάτο, το τοποθέτησα στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι, ούτως ώστε να μυρίσουν το μπιφτέκι τα σκυλιά, που είθισται να έχουν μαζί τους οι διασώστες και έτσι να με βρουν μέσα στα μπάζα και να με σώσουν. 

Το μεγάλο μπιφτέκι, κατά τη διάρκεια της νύχτας ξεπάγωσε, οπότε, ναι, είναι μονόδρομος το σημερινό μενού. 

ΥΓ. Να σημειωθεί ότι φόρεσα και την καλή μου νυχτικιά, αυτή την άσπρη με τα κίτρινα πουά και τα παπάκια, μην είμαι και σαν λέτσος όταν με βρούνε. Άλλωστε, ξέρεις εσύ, για ένα στυλ ζούμε!

#shake_shake_shake_shake_shake_it_mi_amor

#μετασεισμικό_ποστ

#παπάκι_πάει_στην_ποταμιά