Παρά το γεγονός...

...ότι περίμενα με μεγάλη αγωνία τα αποτελέσματα της βιοψίας, αυτής μετά το χειρουργείο, όταν πέρασαν είκοσι δύο ημέρες και πήρα το αποτέλεσμα στα χέρια μου, ουδεμία διάθεση είχα να ασχοληθώ με το θέμα. 

Είπα στον εαυτό μου πως αυτή είναι δουλειά των οικολόγων και ότι το μόνο που έχω να κάνω είναι να τους ενημερώσω πως δεν διατίθεμαι σε καμία περίπτωση να προβώ σε χημειοθεραπεία. 

Ήμουν αποφασισμένη γι αυτό, το είχα σκεφτεί διεξοδικά, το είχαν κατανοήσει συγγενείς και φίλοι και το είχαν αποδεχθεί. Στην τελική εγώ αποφασίζω για μένα. 

Φυσικά συνεχίζω να λέω πως σε περίπτωση υποτροπής ή μετάστασης η απόφασή μου για την αποφυγή χημειοθεραπείας παραμένει. 

Πήγα λοιπόν στο ραντεβού με τον ογκολόγο, είδε ό,τι ήταν να δει και μου είπε πως, by the book, θα έπρεπε να κάνω χημειοθεραπείες, να ακολουθήσει ακτινοθεραπεία και κατόπιν να παίρνω λετροζόλη για τα επόμενα δέκα χρόνια. 

Τον κοίταξα αυστηρά, ως αρτίστα που δεν φοβάμαι να θέσω τα όριά μου, και του είπα πως χημειοθεραπείες δεν κάνω. Με τα υπόλοιπα δεν έχω θέμα, αν και τα δέκα χρόνια με λετροζόλη μου φαίνονται υπερβολικά πολλά. Επίσης, του είπα ότι θέλω να κάνω oncotype και σε περίπτωση που δεν το δικαιολογεί ο ασφαλιστικός φορέας μου, θα βρω το ποσό και θα το κάνω μόνη μου. 

Εκείνος με ρώτησε "Κι αν το oncotype δείξει ότι πρέπει να κάνετε χημειοθεραπείες, θα τις κάνετε;" Του απάντησα "Όχι βέβαια, για ποια με περάσατε; Απλώς έχω την περιέργεια για το τι θα δείξει το oncotype, κι αν τελικά είναι φρόνιμο να γίνονται όλα by the book". 

Εκείνος τη δεδομένη στιγμή με μίσησε θανάσιμα, αλλά μου είπε ότι σύμφωνα με το αποτέλεσμα της βιοψίας, ο ασφαλιστικός φορέας που έχω δικαιολογεί την εξέταση oncotype, με μια λογική συμμετοχή και μου τύπωσε αμέσως το σχετικό παραπεμπτικό. 

Το πήρα, τον χαιρέτησα και ανεμίζοντας το παραπεμπτικό, πήγα τρέχοντας στους αγαπημένους μου παθολογοανατόμους (όσο μπορούσα να τρέξω, καθώς είμαι σίγουρη ότι δεν είχα συνέλθει ακόμα από τη νάρκωση του χειρουργείου). 

Μου έδωσαν ένα πολύ μικρό κουτάκι, σαν αυτά που χωράνε τα τόσο δα σκουλαρικάκια που είναι σαν μια μικρή μπίλια. 

Εκεί μέσα υπήρχε ένα πολύ μικρό ιστοτεμαχίδιο από τον όγκο που μου είχαν αφαιρέσει. Το ιστοτεμαχίδιο ήταν προσεκτικά βαλμένο μέσα σε παραφίνη, όπου και ξεκουραζόταν. 

Το πήρα προσεκτικά, το πήγα στο σπίτι μου, το έκλεισα σε ένα δωμάτιο, άνοιξα το κλιματιστικό, φροντίζοντας η θερμοκρασία του δωματίου να είναι στους 25 βαθμούς κελσίου, διότι έτσι έπρεπε, και το άφησα εκεί να κοιμηθεί, μέχρι την άλλη μέρα το πρωί που ήρθε εκπρόσωπος της Genekor και το παρέλαβε. Μετά η Genekor το έστειλε στην Καλιφόρνια, σε ένα εργαστήριο που κάνει oncotype. Ήμουν πολύ συγκινημένη που ένα κομμάτι του εαυτού μου θα ταξίδευε στην Καλιφόρνια! 

Για επτά ημέρες, τραγουδούσα "Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα, η άλλη μισή στην Καλιφόρνια βρίσκεται". 

Αλλά τραγουδούσα και το California Dreamin'.

Πέρασε ο καιρός, παιχνίδι αλλιώτικο που χάθηκε στο φως και ήρθε το πολυπόθητο e-mail από την Καλιφόρνια. Η απάντηση ήταν ότι δεν θα ήταν χρήσιμες οι χημειοθεραπείες στη δική μου περίπτωση. 

Πήρα τηλέφωνο τον ογκολόγο, τώρα θα σας τηλεφωνούσα, μου λέει, τα μάθατε τα νέα, τον ρωτάω, ναι, τελικά δεν θα χρειαστεί να κάνετε χημειοθεραπείες, μου λέει, και να χρειαζόταν σιγά μην τις έκανα, εγώ δεν τα κάνω όλα by the book, του λέω, είστε αδιόρθωτη, μου είπε, το ξέρω, του απάντησα, πού θα κάνετε το πάρτι με ρωτάει, στο GB Corner φυσικά, δεν κάνω τα πάρτι μου αλλού, αύριο στις 21:00 και είστε καλεσμένος του απαντώ, θα τα πούμε αύριο στο πάρτι, μου είπε, εντάξει γεια σας τώρα, με κουράσατε, του είπα και εκεί τελείωσε η συνομιλία μας. 

Μετά το πάρτι, όπως αντιλαμβάνεσαι αγαπητό μου ημερολόγιο, βρήκα άλλον ογκολόγο, διότι ο συγκεκριμένος ούτε να με φτύσει πλέον, αφού δεν ήμουν υπάκουη. 

Καλύτερα, γλίτωσε ο άνθρωπος! 

Οπότε τώρα, με μια νύστα και μια κούραση (μάλλον από τη νάρκωση, που δεν έλεγε να φύγει η επήρειά της) αλλά ήρεμη και χαρούμενη, δεν είχα παρά να περιμένω να ξεβάψει η πανδαισία των χρωμάτων από τις χαρτογραφήσεις, να επουλωθούν και οι πληγές, ούτως ώστε να μπορώ να ξεκινήσω τις ακτινοθεραπείες μου. 

Η συνέχεια μια άλλη μέρα… 

#έβδομη_πίστα 

#the_mamas_&_the_papas 

#i_♥_oncotype