Την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021...

...η γράφουσα και ο Ήρωας, βρήκαμε μπόσικο τον γιο μας και τον χώσαμε να κάνει γιαγιά-σίτινγκ, για μια ολόκληρη ώρα, με το αζημίωτο φυσικά, το οποίο αζημίωτο ήταν ¾ του ταψιού από το γιουβέτσι που είχα σηκωθεί αχάραγα και είχα φτιάξει, συν ένα κέικ μαρμπέ (σ.σ. ολόκληρο το κέικ). 

Φύγαμε τρέχοντας και πήγαμε σε κοντινό παραθαλάσσιο χωριό, μόλις 11 χιλιόμετρα από το σπίτι, για να δούμε αν κουνιόντουσαν οι βάρκες, αφού η ψαροταβέρνα, το ουζερί και το καφενεδάκι ήταν κλειστά. 

Κάναμε ένα μικρό περίπατο και δοθείσης ευκαιρίας αποτύπωσα μερικές εικόνες με τον φωτογραφικό φακό του κινητού τηλεφώνου μου. 

Οφείλω να τις δημοσιεύσω εδώ πέρα μέσα, ούτως ώστε να έχω να θυμάμαι αυτή την ημέρα, καθώς δεν έχω συχνά ευκαιρία απόδρασης από το σπίτι. 

Ο Σήφης (της γνωστής οικογενείας) και η θάλασσα. 

Ίσως μία διέξοδος. 

Υδρόβια φυτά στο ποταμάκι. 

Η εκβολή του ποταμακίου. 

Σαν καλαμιά στο μονοπάτι. 

Γατάκι με αυτοκτονικό ιδεασμό. 

Οι βάρκες που κουνιόντουσαν. 

#καραντίνα_βόλιουμ_δύο 

#οι_φωτό_της_καραντίνας 

#φέρε_πίσω_το_κέικ_άκαρδε_απόγονε