Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2021

Τα μανουσάκια...

...και τα σπουργίτια της Θωμαΐδος.

Αναρτήθηκε από την στις
Κατηγορία: , ,

20 σχόλια:

  1. Όλγα (φιρίκι)23 Ιανουαρίου 2021 στις 12:43 π.μ.

    Ω, ναι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS23 Ιανουαρίου 2021 στις 8:09 μ.μ.

    ❤Ειχα πολύ καιρό να περάσω απο την αγαπημένη μπλοκογειτονιά μας.Ειδα φως και είπα ν αφησω ευχες για ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία στο σπιτικο σου.❤Αγαπημένα λουλούδια και σίγουρα εδώ εκφράζουν συναισθήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτίστα του βωβού23 Ιανουαρίου 2021 στις 8:24 μ.μ.

      Να είσαι καλά Σκρουτζάκο!
      Ποτέ δεν μας ξεχνάς!
      Καλή χρονιά και σ' εσένα και ότι επιθυμείς σου εύχομαι!🎈

      Διαγραφή
  3. Μαρία Έλενα24 Ιανουαρίου 2021 στις 10:38 π.μ.

    Πολύ όμορφα
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. lenio24 Ιανουαρίου 2021 στις 2:24 μ.μ.

    Τα πιο απλά είναι και τα πιο δύσκολα..
    Δύσκολα μας έβαλες, αγαπημένη καλλιτέχνιδα..

    Αν ο αποχαιρετισμός είναι συναίσθημα,προσωπικά,
    είναι ένα ματσάκι μανουσάκια.
    Αν η υπόσχεση είχε συναίσθημα,
    το άρωμά τους θα με συντρόφευε..

    Εχω βολβούς σε γλάστρες στον κήπο..
    Τα φύλλα έχουν ήδη ξεπροβάλλει απο το χώμα..
    Τι δύναμη να συναντήσουν το φως και τον αέρα !

    Οπου νάναι θα σκορπίσουν αρώματα και συναισθήματα..

    Σε φιλώ γλυκά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτίστα του βωβού24 Ιανουαρίου 2021 στις 3:24 μ.μ.

      Πάντα ποιητική!
      Για μένα είναι συναισθήματα, που τα προκαλούν κάποιες αναμνήσεις, που προκαλούνται από την ευωδιά τους.
      Δεν έχω κήπο, αλλά τα πουλάει μια κυρία στη λαϊκή αγορά.
      Κίσιζ Λενιώ!

      Διαγραφή
    2. lenio26 Ιανουαρίου 2021 στις 6:21 μ.μ.

      Οι λαϊκές αγορές είναι απο τα ωραιότερα σημεία αναφοράς
      σε μικρές και μεγάλες πόλεις.
      Κήπος, περιβόλι, μποστάνι σε ένα και όχι μόνο..
      Μακάρι να συνεχίσουν να υπάρχουν...

      Διαγραφή
    3. Αρτίστα του βωβού27 Ιανουαρίου 2021 στις 12:18 μ.μ.

      Τις αποφεύγω γενικά, λόγω πολυκοσμίας, πηγαίνω μόνο για μανουσάκια ή για νεραγκούλες, αλλά σίγουρα θα συνεχίσουν να υπάρχουν και χωρίς εμένα!

      Διαγραφή
  5. litsa t.24 Ιανουαρίου 2021 στις 7:51 μ.μ.

    Με ποναει το κεφαλι με την μυρωδια τους.Παρολα αυτα χαιρομαι που εγιναν αιτια να τα ξαναπουμε απο εδω.φιλακια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Rosa Mund29 Ιανουαρίου 2021 στις 10:27 π.μ.

    Άργησα αλλά ήρθα να σε ταρακουνήσω.

    […]όταν δεν ονομάσεις τη ράθυμη βολή σου, ωριμότητα
    και τη μέτρια ζωή σου, μεγαλούργημα,
    όταν περπατήσεις κάτω από τη βροχή, χωρίς να σκεφθείς
    ότι χάλασε η εικόνα σου,
    και όταν σηκωθείς, να χορέψεις, χωρίς να σκεφθείς αν θα
    αρέσεις στους άλλους

    έχεις φτάσει στη γη που ανθίζουν τα μανουσάκια
    όχι για να ζήσεις τη μέτρια ζωή,
    αλλά για να πλημμυρίσει η ψυχή σου ευωδιά
    και να μπορείς να κάνεις τα μεγάλα σου άλματα.

    Χρυσούλα Δημητρακάκη, Όταν ανθίζουν τα μανουσάκια, Ιωλκός 2011

    Με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτίστα του βωβού29 Ιανουαρίου 2021 στις 10:39 π.μ.

      Πόσο τέλειο!
      Θα το φυλάξω.
      Ευχαριστώ πολύ Ρόζαμουντ!
      Και για το απόσπασμα και για την επίσκεψη και για το ότι δεν ξεχνάς αυτό το βλογ!
      Κίσιζ!

      Διαγραφή
  7. Σμαραγδάκι- Ρούλα29 Ιανουαρίου 2021 στις 8:59 μ.μ.

    Θα αναφωνησω και εγώ ...Τι τέλειο!!για το ποιητικό ανάγνωσμα της Χρυσούλας Δημητρακάκη από πάνω Αρτίστα μου...
    Τρελαίνομαι για μανουσάκια τα ίδια κάνω και εγώ όταν τα βρίσω στη λαϊκή!!
    Πόσο χαίρομαι που ξεσκονίζεις εδώ πότε πότε και ανοίγεις...😊
    Να είσαι καλά φιλενάδα την αγάπη μου πάντα καλό βραδάκι φιλιάαα!!❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άιναφετς31 Ιανουαρίου 2021 στις 11:17 π.μ.

    Ήρθα για μια καλημέρα και φεύγω μεθυσμένη από το άρωμα των λουλουδιών σου!

    ΑΦιλάκια γλυκά και χαμογελαστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)