Κάθομαι στο πισί μου...

...και κοιτάζω σκεπτική την απειλητική προειδοποίηση του Flash Player, που μου λέει ότι από το νέο έτος θα μαζέψει τα μπογαλάκια του και θα εξαφανιστεί, πράγμα που ουδόλως με απασχολεί. 

Μετά αρχίζω να απαγγέλω ένα δίστιχο, που δεν ξέρω αν υπάρχει στην πραγματικότητα, ή είναι προϊόν της φαντασίας μου, αλλά το απαγγέλω, παρόλα αυτά. 

Απαγγελία: 

"Τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε πουλόβερ, 

στο ένα τελειώνει το μαλλί και λέει game over". 

Τρία πουλάκια. 

Όπως, ας πούμε, η μητέρα Θεοδοσία, ο μικρότερος αδελφός της ο Π. και ο ακόμα μικρότερος, ο Ν. 

Τα αδέλφια μέχρι πέρυσι ήταν 4 (τέσσερα), αλλά την 1η Δεκεμβρίου του 2019 απεβίωσε η αδελφή τους Βαρβάρα, κατά πέντε έτη μικρότερη της μητρός. Κι έτσι έμειναν 3 (τρία). 

Εφέτος, 1η Δεκεμβρίου 2020, απεβίωσε ο θείος Ν., ο κατά 15 έτη μικρότερος από την μητέρα Θεοδοσία. 

Απαγγελία: 

"Τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε πουλόβερ, 

στον Ν. τελειώνει το μαλλί και λέει game over". 

Δεν λέω, με στενοχώρησε κάπως αυτός ο θάνατος, αλλά όχι τόσο όσο ο θάνατος της συμμαθήτριας και πολύ καλής μου φίλης, εδώ και 47 (σαράντα επτά) χρόνια, Ασπασίας, ο οποίος συνέβη στις 29 Νοεμβρίου 2020. 

Με πήρε η κοινή φίλη μας η Μ. τηλέφωνο και με ενημέρωσε σχετικά. Έπαθα ένα σοκ, η αλήθεια είναι. 

Και αγανάκτησα που λόγω κλειστών συνόρων μεταξύ των νομών, αλλά κυρίως λόγω περιορισμού ατόμων που μπορούν να παραστούν σε μια κηδεία, δεν μπόρεσα να πάω να της πω το τελευταίο αντίο. 

Αλλά σταματώ εδώ αυτό τον μεγάλο θανατικό. 

Μουσικό διάλειμμα:

Επέστρεψα. 

Σε άλλα νέα, σήμερα με το που ξύπνησα έβαλα κι άκουσα Black Sabbath γιατί ο Ozzy σώζει και όλοι το ξέρουν αυτό. 

Μετά μαγείρεψα λεμονάτα ρεβίθια με μανιτάρια, δεντρολίβανο και κάρυ, που αρέσουν στον Ήρωα, αλλά και σ' εμένα. Τη συνταγή την είχα βρει εδώ.

Και τώρα γράφω αυτό το ποστ. 

Τι άλλο;

Α ναι, εύχομαι καλό μήνα στους απανταχού καραντινιώτες και τις καραντινιώτισσες! 

#καραντίνα_βόλιουμ_δύο 

#θάνατοι_στην_καραντίνα 

#τα_καραντινιώτικα_νέα_της_αρτίστας