Μετά το Κυριακάτικο...

...γεύμα, κατά το πλύσιμο των πιάτων και ενώ χάζευα την τέντα του απέναντι διαμερίσματος (ναι, δεν έχω πλυντήριο πιάτων), έσπασα η άχρηστη αρτίστα την πολυαγαπημένη μου γαβάθα. 

Και όπως ήταν φυσικό ο νους μου ανέτρεξε σαράντα τρία χρόνια πριν, τότε που είχα ακούσει για πρώτη φορά περί εντροπίας, που σημαίνει, σου λέει, τάση προς αταξία, αποδιοργάνωση, ροπή προς την εξάντληση της ενέργειας. 

Ύστερα θυμήθηκα την επίσκεψή μου στο κλαμπ Εντροπία. 

Εικοσιένα χρόνια πριν. Στα Ταμπακαριά. Στα Χανιά. 

Δεν υπάρχει πια. Το κλαμπ. 

Και τώρα, πέντε ημέρες πριν, ένιωσα ότι η εντροπία μου κλείνει ξανά το μάτι. 

Σπάω τη γαβάθα μου και σκέφτομαι την εντροπία, τις πρώτες μας συναντήσεις και κάτι ψιλά που είχα διαβάσει σχετικά στη Βικιπαίδεια: Η εντροπία είναι η έννοια μέσω της οποίας μετράται η αταξία, της οποίας η μέγιστη τιμή αντικατοπτρίζει την πλήρη αποδιοργάνωση (ομογενοποίηση των πάντων) και ισοδυναμεί με την παύση της ζωής. 

Η παύση ζωής της γαβάθας μου. 

Αν δεν είναι αυτό η εντροπία, τότε τι; 

Όχι, την αγαπούσα τη γαβάθα μου. Είχαμε ζήσει υπέροχες και νόστιμες στιγμές μαζί. Είχε το πιο σωστό μέγεθος από όλες της γαβάθες της προίκας μου, για να δέχεται τις Κυριακάτικες μακαρονάδες μου. 

Ούτε τη λίγη ποσότητα, που χωράει ένα κοινό βαθύ πιάτο (για ρηχό ή του φρούτου δεν το συζητώ καν…), ούτε όμως και την υπερβολική, που χωράει μια κανονική γαβάθα. 

Ήταν ακριβώς αυτό που έπρεπε, για τα δικά μου μέτρα και σταθμά. 

Αξίωμα

Η απώλεια της γαβάθας με καταρράκωσε την ήδη καραβοτσακισμένη αρτίστα. 

Αλλά στο τέλος μάζεψα τα κομμάτια της, μάζεψα και τα δικά μου κομμάτια και είπα "Δε βαριέσαι αρτίστα… Όλα καλά. Να ζήσεις να τη θυμάσαι...". 

Και τώρα συνεχίζω ακάθεκτη. 

Και σφίγγω τα δόντια και σιγοτραγουδώ εκείνο το παλιό τραγούδι των βαρκάρηδων της Σμύρνης, το "Έσπασες τα πιάτα", περισσότερο γνωστό ως "Γιάφ Γιούφ", που με επιτυχία το τραγούδησε ο Αντώνης ο Νταγκλάς (εκτός άλλων που το είχαν τραγουδήσει πριν, αλλά και μετά από αυτόν) και που η ηχογράφησή του έγινε από την εταιρεία His Master's Voice, με αριθμό καταλόγου ΑΟ-311 και σε μορφή δίσκου 10" (25,4 εκατοστών) στις 11-5-1929 στην Αθήνα.

#κυριακάτικα_προβλήματα 

#αντίο_γαβαθούλα_μου 

#ο_επικήδειος_μιας_γαβάθας