"Όταν ο Γκρέγκορ Σάμσα...

...ξύπνησε ένα πρωινό από κακό όνειρο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε γιγάντια κατσαρίδα. Ήτανε ξαπλωμένος ανάσκελα, πάνω στη σκληρή ράχη του που έμοιαζε με πανοπλία κι όταν σήκωνε λιγάκι το κεφάλι του μπορούσε να δει την τουρλωτή καφετιά κοιλιά του που ήτανε χωρισμένη σε σκληρές καμπυλωτές δίπλες και που μόλις συγκρατούσε τα σκεπάσματα του για να μη ξεγλιστρήσουν τελείως από πάνω του. Τα πολυάριθμα πόδια του, που ήταν αξιοθρήνητα λεπτά σε σύγκριση με το υπόλοιπο κορμί του, ταλαντεύονταν ανήμπορα μπροστά στα μάτια του… ".

Φραντς Κάφκα 

Η Μεταμόρφωση 

Τον καιρό που διάβασα τη "Μεταμόρφωση", ένα ήταν σίγουρο:
Δεν ήμουν σε ηλικία που θα μπορούσα να κατανοήσω τι ακριβώς ήθελε να πει ο Κάφκα.
Δεν ήμουν σε θέση να αντιληφθώ ότι ο συγγραφέας όχι μόνο ξετύλιγε τις αγωνίες, τις ενοχές και την αλλοτρίωση του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά έφτανε και να μεταφράσει αυτήν την άχαρη και ανούσια ύπαρξη σε ύλη, σε σωματική υπόσταση. 

Αυτά τα κατάλαβα πολύ αργότερα, όταν, μεγαλύτερη πια, ξαναέπιασα το βιβλίο στα χέρια μου. Όμως το κακό είχε ήδη γίνει και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Και εξηγούμαι: 

Όσες φορές έχει τύχει να συναντήσω στο διάβα μου κατσαρίδα η πρώτη μου αντίδραση είναι να πιάσω μια μυγοσκοτώστρα, μια παντόφλα, ένα τηγάνι, έστω ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ βρε αδερφέ, με σκοπό να το φέρω πάνω της και να την συνθλίψω. 

Όμως το χέρι μένει να αιωρείται, ακίνητο και αδύναμο να διαπράξει το φονικό. 

Κι αυτό επειδή το μυαλό μου ανατρέχει στον Γκρέγκορ Σάμσα και αυτομάτως σκέφτομαι ότι αυτή η κατσαρίδα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας συγγενής μου, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας. 

Την κοιτάζω και αναρωτιέμαι: Λες να είναι ο θείος Τάκης από το Μπρονξ; Έχει γούστο… 

Ή μήπως είναι η θεία Μαρσέλ από το Λονγκ Άιλαντ; 

Και το χέρι συνεχίζει να αιωρείται και η κατσαρίδα, αφού μου γελάει πονηρά, αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά κι εξαφανίζεται. 

Είμαι σοβαρά γιατρέ μου;

ΥΓ. Η επιλογή των συγγενών μου εξ Αμερικής ουδόλως υπονοεί οιανδήποτε σχέση τους με τις κατσαρίδες.

ΥΓ. 2 Αυτό το ποστ έγινε με αφορμή τη θέαση κατσαρίδας, η οποία κινείτο ανενόχλητη κι ανέμελη σε πεζοδρόμιο της πόλης.

#κάφκα_και_ξερό_ψωμί
#la_cucaracha 

#μας_την_πέσανε