Αρτίστα μου, γιατί καλέ? Τι σκέψεις είναι αυτές? Εμείς σ' αγαπάμε κι εσύ σκέφτεσαι την υστεροφημία? Α, προτιμώ να σκέφτεσαι τη "φήμη" σου!!! Φιλάκια!!!
Ε ναι, η φήμη μου καλά κρατεί, δεν έχω παράπονο! Αλλά να Μία μου, σκέφτομαι κάτι φορές αν θα εκτιμηθεί η "κληρονομιά" που θα αφήσω στις επόμενες γενιές. Και όταν λέω "κληρονομιά" εννοώ τη συμβολή μου στη μαγειρική (βλέπε καμένα τόουστ)! Κίσιζ Μία!
Μάλλον την ίδια κληρονομιά θα αφήσουμε, Αρτίστα μου. Μήπως να αρχίσω κι εγώ να ανησυχώ για την υστεροφημία μου? Χμμμ... με βάζεις σε σκέψεις, φίλη μου.
Πολύ σωστή η Μία. Μην σκας για την υστεροφημία σου Αρτίστα μου. Σάμπως θα γίνεις φάντασμα, να κάτσεις να ακους, τι λέει ο ένας κι ο άλλος; Να σε νοιάζει η φήμη σου, που είναι και πολύ καλή. Ματς μουτς και καλημέρες :)
Να σου πω, με διασκεδάζει η ιδέα του να γίνω φάντασμα και να κάνω «μπουουου» σε διάφορους αντιπαθητικούς που έχουν περάσει από τη ζωή μου κατά καιρούς! Ναι καλά, δε λέω, η φήμη μου είναι υπερβολικά καλή, αλλά με ενδιαφέρει και η υστεροφημία μου, για τους λόγους που έγραψα πιο πάνω στη Μία! Κίσιζ Μαρίνα!
Πάντως, εγώ πέθανα (στα γέλια) μ' αυτό το σχόλιο. Και ω, τι κρίμα! εγώ δεν έχω καμιά Μαρίνα Ζέας να λέει τα καλύτερα για μένα.
@αρτίστα
Το γέλιο, λένε, δίνει ζωή. Με τέτοια κολλητή, που σε κάνει να γελάς συχνά και πολύ, θα πρέπει ν' αφήσεις στην άκρη τέτοιες σκέψεις. Έχεις καιρό! Τις ξαναπιάνεις στα 120 σου. Τότε τα ξαναλέμε!
@Μία Μια χαρά τα ομιλεί τα κρητικά, γιατί έκανε 10 χρόνια στα Χανιά! Αλλά τα έφερε έτσι η ζωή που τώρα πια ζει στο Βερολίνο! Αλήθεια πού είναι να απαντήσει; Αλλά αυτά κάνει, μπαίνει μια φορά και μετά τέρμα. Ξεχνιέται. Η ηλικία βλέπεις!
Τι σε στεναχωρεί αρτιστούλα μου, τι θα λένε για σένα μετά το θάνατο σου; (γελάω) Μικρή είχα κάτι τέτοια άγχη, ότι δλδ πρέπει να είμαι καλός άνθρωπος κλπ κλπ εντάξει μου έμεινε το καλός άνθρωπος (ελπίζω), αλλά καθόλου δεν με ανησυχεί πια. Και σε πληροφορώ πως αν είχα τη δύναμη να είμαι διαβολάκι, θα το έκανα :-))) Αυτό που με ανησυχεί είναι οι αρρώστειες, αυτές με γονατίζουν! Μακριά από όλους μας εύχομαι!
(Κι εγώ γελάω) Ναι, αλλά η αφεντιά μου ήταν, είναι και θα είναι, από ότι βλέπω, διαβολάκι, οπότε και ανησυχώ ελαφρώς! Για ποιο θέμα; Όπως έλεγα και στη Μία πιο πάνω, σκέφτομαι κάτι φορές αν θα εκτιμηθεί η "κληρονομιά" που θα αφήσω στις επόμενες γενιές. Και όταν λέω "κληρονομιά" εννοώ τη συμβολή μου στη μαγειρική (βλέπε καμένα τόουστ)! Κίσιζ της Τετάρτης!
Ε ναι Μαρία Κανελλάκη! Ρίχνοντας μια ματιά στα σχόλια όλων των φίλων, είσαι η μόνη που το βρήκες! Είσαι η μόνη που κατάλαβες την αγωνία μου για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου! Διότι, κακά τα ψέματα Μαρία, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω. Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών! Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Αντι να σκεφτεσαι πως αυτη η ζωη ειναι οτι φαμε οτι πιουμε και οτι γλεντησει ο κ...ς μας εσυ αλλου για αλλου.δεν σκεφτεσαι λεω εγω τιποτε αλλο και για την υστεροφημια σου ας παει και το παλιαμπελο.φιλακια βρε.
Και για πες... Το Λίτσα μήπως βγαίνει από το Ευαγγελία-Βαγγελίτσα-Λίτσα; Διότι αν είναι έτσι να σου ευχηθώ χρόνια πολλά και τα καλύτερα, με την ευκαιρία της προχθεσινής ονομαστικής σου εορτής!
Τι θες να πεις; Δεν τρώω εγώ; Δεν πίνω; Δεν έχω κάνει έναν κώλο ναααααααα με το συμπάθιο από το φαί και το πιοτί; Δεν λέω "ας πάει και το παλιάμπελο"; Όλα κι όλα! Αλλά σκέφτομαι καμιά φορά και τα υπόλοιπα! Ποια; Όπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου! Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω. Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών! Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Κατοπιν προσεκτικοτερου ανα γνωσης των προβληματισμων σας μου θυμισατε την ατακα της Τζολυ Γαρμπη προς τονΧατζηχρηστο: και το πλαταν βρε δεν θα το ντραπεις?και λεω εγω τωρα.Εχετε κανενα πλατανι εκει κοντα?
@Μία Μα δεν ήταν φοβερή η απάντηση Χατζηχρήστου στη Τζόλυ Γαρμπή; "Αυτό μου έλειπε τώρα, να αρχίσω να ντρέπομαι τα πλατάνια, τα πηγάδια, τα φραγκόσυκα και τα κουκουνάρια"! Τέλειος ήταν! Υπέροχη ταινία!
Α δεν θέλω τέτοια Αρτίστα! Δεν λέει τώρα να ξεκινάμε καινούργια βδομάδα και να έχουμε αμφιβολίες. Και μάλιστα για ένα τέτοιο θέμα που, προσωπικά, το θεωρώ λυμένο δια παντός. Όλον αυτόν τον καιρό κοντά σου έχουμε σαφή άποψη για σένα. Και σε λατρεύουμε. Άσε λοιπόν τις υστεροφημίες και κοίτα όπως λέει η φίλη η Λίτσα εδώ πάνω να περνάς καλά! Καλή σου βδομάδα.
Μη φοβού κύριε Πιτ μου! Όπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη και στη Λίτσα Τ. πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου! Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω. Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών! Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Λοιπόν! Είναι παντελώς άσχετο με το θέμα σου. Όμως εγώ θεωρώ ότι θα σου αρέσει! Είναι ένα απόσπασμα από ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, θα σου πω ποιο. Διάβασε την περιγραφή, τη γλώσσα και το στυλ. Νομίζω ότι το έχεις:
"Μπήκανε μέσα κορδωμένες, τσιτωμένες, αλύγιστες μες στους μοντέρνους κορσέδες(μπροστά πλάκα και την κοιλιά μέσα), που μόνο που δεν έκαναν κρακ να τσακιστούνε σε δυο, με φούστες κλος με πλατειές πιέτες, στους γοφούς αζουστέ και κάτω φουστανέλλα και χωρίς πολλά μισοφόρια, βουάλ, ας το πούμε δα κρεμ, με ποκαμισάκια ροζ, τους αγκώνες απ' έξω, εμ μοτίφ και πολλά τρανσπαράν και οι δυο τα όμοια σα δίδυμες και μαύρα βελουδάκια στα λαιμουδάκια. Τα μαλλιά μπροστά αιγκλόν και πίσω δεμένα με φιόγκο ταφτά φέιγ-μορτ πολύ χαμηλά, σαν κοριτσάκια δεκάξη χρονών. Η μια είχε και φασαμέν, η άλλη μια μύτη με μπιμπίκια. Τι φιλιά ήταν εκείνα! τι γλύκες! Με τι μάτια τις έβλεπε τώρα η Βεργινία αυτές που θέλανε να της πάρουν τον ΄ντρα της!...."
Θαρρώ υπέροχο και ξέρω ότι σε φέρνει χρόνια πίσω σε εποχές του βωβού με την εξαίρετη αισθητική σου. Φυσικά και θέλουμε ...μετάφραση στο ενδυματολογικό.
@κύριος Πιτ Τα άσχετα με τα οποιαδήποτε θέματα, είναι το στοιχείο μου και η μεγάλη μου αγάπη! Οπότε όλα καλά! Αλλά τι ωραίο! Τι φοβερό απόσπασμα ήταν αυτό! Είναι, σου λέει, από ένα μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου που έζησε από το 1867 έως το 1911. Έψαξα γι αυτό και το βρήκα και μπορεί κάποιος να το διαβάσει εδώ: https://www.schooltime.gr/wp-content/uploads/2013/04/kerenia-koukla_xristomanos_ekdoseis-schooltime.gr_.pdf Ε και όπως αντιλαμβάνεσαι, κάποια στιγμή θα το διαβάσω! Και χίλια ευχαριστώ για την πρόταση!
Και τώρα πάμε να δούμε λίγο τη μετάφραση του ενδυματολογικού. Το κλος είναι ουσιαστικό, που σημαίνει καμπάνα. Το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να περιγράψουμε μια φούστα που έχει το σχήμα καμπάνας, που κάπως εβαζάρει (όταν λέμε εβαζάρει εννοούμε τη φούστα που ξεκινάει από τη μέση και ανοίγει κατεβαίνοντας προς το στρίφωμά της) και έχει και λούκια: φούστα κλος.
Το αζουστέ δεν ξέρω τι είναι. Πιθανόν να γνωρίζει η Ρένα η Χριστοδούλου!
Το βουάλ είναι ένα μαλακό διάφανο ύφασμα που φτιάχνεται συνήθως από 100% βαμβάκι ή από μείγμα βαμβακιού με λινό ή πολυεστέρα.
Το κρεμ είναι το λευκό χρώμα που περιέχει λίγη από τη ζεστασιά του καφέ, αλλά πολύ από την ψυχρότητα του λευκού. Σε γενικές γραμμές είναι ήσυχο χρώμα. Επίσης είναι χρώμα που ηρεμεί με λίγη από την αγνότητα του λευκού.
Το μοτίφ είναι το επαναλαμβανόμενο σχέδιο διακόσμησης, ή ύφανσης.
Το τρανσπαράν είναι το διάφανο, στην προκειμένη υπήρχαν στο ύφασμα μικρές διαφάνειες ανάμεσα στα μοτίφ.
Τα αιγκλόν μαλλιά είναι αυτά που μπροστά έχουν στρογγυλεμένο γραμμή και πίσω είναι λίιιιιιιιγο πιο μακρυά!
Ο ταφτάς είναι μεταξένιο ύφασμα από λεπτό νήμα και πυκνή ύφανση.
Το φέιγ-μορτ θα πρέπει να ρωτήσετε την Άιναφετς τι σημαίνει, διότι είναι γαλλοαναθρεμμένη και θα ξέρει!
Και το φασαμέν είναι ματογυάλια με μικρή χειρολαβή. Να σημειωθεί ότι έχω το φασαμέν της θείας του πατρός μου, η οποία διατηρούσε ατελιέ μόδας στη Μυτιλήνη, αλλά δεν ζει πια, αλλιώς πολύ θα μας βοηθούσε με της ορολογίες της μόδας και της ραπτικής! Αυτά είναι όσα ξέρω και όσα μπόρεσα να βρω! Ελπίζω να σε κάλυψα κύριε Πιτ μου!
@Μία Όπως είπα και στον κύριο Πιτ πιο πάνω, ο αζουστέ δεν ξέρω τι είναι. Πιθανόν να γνωρίζει η Ρένα η Χριστοδούλου, τα αιγκλόν μαλλιά είναι αυτά που μπροστά έχουν στρογγυλεμένο γραμμή και πίσω είναι λίιιιιιιιγο πιο μακρυά και το φέιγ-μορτ θα πρέπει να ρωτήσεις την Άιναφετς τι σημαίνει, διότι είναι γαλλοαναθρεμμένη και θα ξέρει!
Αρτίστα μου χαίρομαι που δεν σου χάλασα τη σκέψη με την παρεμβολή μου αυτή. Η "Κερένια κούκλα" μου έγινε κάτι σαν ...εμμονή, σαν ψύχωση λογοτεχνική εκφραστική. Είναι ένα έργο μαγικό μα συνάμα και απίστευτα νουαρ και σκοτεινό. Ευχαριστώ για τις ερμηνείες των λέξεων. Είναι επίσης πολλές και σε άλλες ενδυματολογικές περιγραφές του συγγραφέα σε μια εποχή που ξέρω ότι λατρεύουμε. Φιλιά πολλά και αν βρω κάτι θα επανέλθω.
Πω πω πω! Τι υπέροχες περιγραφές είναι αυτές! Το φέιγ- μορτ, σημαίνει, νεκρό φύλλο... τώρα πού και πώς κολλάει στο παραπάνω, με ξεπερνά! Το αζουστέ, είναι όταν βάζοντας δυο πράγματα κοντά τα ισορροπείς- ταιριάζεις (φιλοσοφικότατο, επίσης)!
@Μαγισσούλα Αχ μπράβο μαγισσούλα μου! Λοιπόν, μπορεί ο φιόγκος φέιγ-μορτ να ήταν δεμένος με τις άκρες του προς τα κάτω, σαν πεσμένο (και κατ' επέκταση νεκρό) φύλλο! Με αζουστέ στους γοφούς άρα με ισορροπία στους γοφούς. Λογικό ακούγεται! Μιλ μερσί Άιναφετς!
Στεφανία μου σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις επεξηγήσεις. Εξαιρετικά πολύτιμες και χρήσιμες. Όσο δε για την δική σου ερμηνεία Αρτίστα εντάξει, με ξεπερνάτε! Η Φιλοσοφία και η διάθεση στην ενδυματολογία! εκπληκτικό έτσι; τώρα πως ένας άντρας λογοτέχνης ήξερε τέτοιους όρους είναι μεγάλο το ερώτημα. Τα φιλιά μου Κυρίες μου.
Μιλ μερσί κύριε Πιτ μου! Ενδεχομένως ο συγγραφέας να είχε φίλες σαν κι εμένα και τη μαγισσούλα και να είχε πάρει πληροφορίες επί του ενδυματολογικού! Κίσιζ κύριε Πιτ!
Γιατί σου βγάζει ανασφάλεια αυτό το γλυκό φαντασματάκι του σπουδαίου ομολογουμένως καλλιτέχνη Ryan Gander; Και ποια ακριβώς σχέση έχει το φαντασματάκι ή η διάθεση να παίξει το φάντασμα ένα παιδί με τη μαμά σου και την υστεροφημία σου; Δύσκολο το κουίζ που βάζεις Αρτίστα μου. Η εξίσωση έχει μέσα μαμά-παιδί-φάντασμα και ενοχή; Πρέπει να βρω τον άγνωστο χ; (σαν στίχος τραγουδιού ακούγεται αυτό) Μήπως είναι το σεντόνι; Ε; Θέλεις να κουκουλωθείς μ' ένα σεντόνι και να εξαφανιστείς ανώδυνα :) Αλλά έχεις έννοια και τη μαμά σου; Ε; Ε; Τι σπαζοκεφαλιά είναι αυτή βρε παιδί μου; Ε;
Υ.Γ. Αυτό το συγκεκριμένο δείγμα εννοιολογικής τέχνης πολύ μου αρέσει και θα μου αρέσει περισσότερο αν δε με αφήσεις στα σκοτάδια Αρτίστα του Βωβού.
Αχ όχιιιι! Δεν μου βγάζει καμία ανασφάλεια. Τουναντίον μόλις το είδα, το λάτρεψα! Ενοχές; Δεν έχω. Τις έφαγα κι αυτές, μαζί με όλο το κουβαδάκι παγωτό που πήρα για να κρατήσω το έθιμο της οικογενείας για την 25η Μαρτίου! Όπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη, στη Λίτσα Τ. και στον κύριο Πιτ πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου! Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω. Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών! Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Αλλά σε ένα πράγμα έχεις δίκιο. Ναι, είναι στιγμές που θέλω να κουκουλωθώ με το σεντόνι και να εξαφανιστώ, αλλά έχω έννοια τη μητέρα!
Ε, βέβαια, κι εγώ αν πάω να σκεπαστώ με ένα σεντόνι από μάρμαρο, τέτοιες σκέψεις θα κάνω - αν προλάβω. Για δε την υστεροφημία μας έχει φροντίσει ο Βάιντα. "Ο άνθρωπος από μάρμαρο" θα λένε όλοι κι εμείς θα ταξιδεύουμε μαρμάρινοι εις τους αιώνας
Βρε, τι έπαθα,ο έρμος! Λησμόνησα την αφιέρωση. Να, εδώ. Να προσεχθεί, παρακαλώ, η τελευταίο κυρίως στροφή του άσματος (για το ρηματικό πρόσωπο της εν λόγω στροφής μην κάνουμε συζήτηση. Μπορεί να τραγουδιέται στο πρόσωπο που ο καθένας επιθυμεί): https://www.youtube.com/watch?v=mIBIZ4_QsGw
Ορίστε τώρα... Τι καταλάβατε με τις αφιερώσεις; Το άκουσε ο Ήρωας και τώρα τραγουδάει "Θα μου τηγανίζεις ψάρια με παντζάρια σκορδαλιά" και γελάει! Ακριβώς στη λέξη "τηγανίζεις" γελάει! Πάντως ευχαριστούμε πολύ για το άσμα!
Μην μου βάζεις δύσκολα βρε αγαπη μου..ακου υστεροφημία; και τι θα πει αυτό; εξήγα εδω και τωρα τι εννοεις αρτιστα μου..; να κανεις ενα γλυπτο με μαρμαρινο σεντονι να μιλανε όλοι για σένα; να το κανεις βρε φιλεναδα να ερθουμε να σου δωσουμε και συγχαρητηρια για το έργο σου...αν δεν ειναι αυτό τοτε ακολουθησε την συμβουλή της Λιτσας..αυτη που λέει οτι φαμε κι ότι πιούμε.....και εγω μαζι σου... Δεν είναι αυτό; είμαι άσχετη; εεε μα τότε τι ειναι; να αρχίσω να ανησυχώ; αχ..τι με κάνεις φιλεναδα... την αγαπη μου φιλακιααα
Μην ανησυχείς Ρουλάκι! Όπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη, στη Λίτσα Τ., στον κύριο Πιτ και στη Μαρία Γ. πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου! Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω. Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών! Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου... Κίσιζ Ρουλάκι!
Ναι, είναι ένα γλυπτό του Ryan Gander, το οποίο το έχει ονομάσει Tell My Mother Not To Worry και που μόλις το είδα πολύ μου άρεσε και σκέφτηκα να το τοποθετήσω εδώ, να το δουν και άλλοι!
Μου αρέσουν τα φαντασματάκια και του Ryan Gander είναι και καλοφτιαγμένο, τώρα αν κατάφερες να πείσεις πρώτα τον εαυτό σου να μην worry, δεν θα worry και η Mother Θεοδοσία! Όσο για την υστεροφημία μην ανησυχείς γιατί στο ίδιο τηγάνι τσιτσιρίζουμε όλοι αλλά χαμογελώντας! Δεν πήγε χαμένο το σημερινό ποστ μου και πολύ χαίρομαι!
Εντάξει Άρτίστα μου το καταλάβαμε. Αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσεις πίσω σου γιατί έκανες σχολή ειδικά στα κανένα τόουστ. Το εμπεδώσαμε πάει και τελείωσε. Αλλά μέχρι να δεις τα ραδίκια ανάποδα, κάψε, συγγνώμη, μαγείρεψε και κανένα γκουρμέ να έχει ποικιλία βρε αδερφέ ο τσελεμεντες που θα γράψεις. Και κουνήσου από τη θεση σου για καλό και για κακό . Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Αρτίστα μου, θυμήθηκα να σου πω ότι αγοράζω με την εφημερίδα τον Τσελεμεντέ. 12 τεύχη. Λες να πιάσουν τόπο τα λεφτά μου? Και με την ευκαιρία σου προτείνω να αγοράσεις κι εσύ τους τόμους. Πού ξέρεις? Μπορεί τελικά να μάθουμε να φτιάχνουμε όχι μόνο τοστ αλλά ακόμη και σαλάτες!
@Ρένα Χριστοδούλου Σίγουρα το εμπεδώσατε, έτσι; Μη τα ξαναγράφω, γιατί πιάστηκε το χέρι μου από το κόπυ πάστε! Γκουρμέ; Καμένο γκουρμέ; Πώς δεν το είχα σκεφτεί; Ευχαριστώ που μου άνοιξες νέους ορίζοντες! Καλά, άμα είναι να εξασφαλιστώ, θα κουνηθώ! Κίσιζ Ρένα Χριστοδούλου!
@Μία Τώρα που το λες, η μητέρα έχει στο πατρικό μου το βιβλίο του Τσελεμεντέ. Εάν ποτέ ανέβω Αθήνα, θα ψάξω να το βρω! Άρα δεν θα τα πάρω τα τεύχη! Και μην ανησυχείς, όλα θα μάθουμε να τα φτιάχνουμε! έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας!
Υστεροφημία εσύ, θάνατο εγώ ( στο επερχόμενο Συμπόσιο Ποίησης) ...καλά πάμε! Το λοιπό, καλά κάνεις κι ανησυχείς. Είναι ένας τρόπος να μην πεθάνεις ποτέ, αν διασωθεί κάτι από σε! Φρόντισε να κάνεις κι άλλες ωραίες αναρτήσεις οκ; Φιλούρες!
Αχ τι ωραία! Να θυμηθώ να περάσω η ειδική στην ποίηση! Εντάξει λοιπόν, θα κάνω αναρτήσεις! Ωραίες μπορεί να μην είναι, αλλά θα είναι αναρτήσεις! Κίσιζ Άιρις!
Αααααααααααα, τι ωραίο σχόλιο! Με τα αποσιωπητικά του, με το κενό του για τοποθέτηση φωτογραφίας, με τα όλα του τέλος πάντων! Ναι, έτσι είναι. Κι εγώ σήμερα δεν ανησυχώ για τίποτα! Κίσιζ Μεμαρία!
Αρτίστα μου καλημέρα! Μπαίνω να στρογγυλοκαθίσω στο φιλόξενο καμαρίνι σου και βλέπω ότι στο απόγειο της καριέρας σου προβληματίζεσαι για την υστεροφημία σου... Δεν είσαι η μόνη βέβαια, το έχετε εσείς οι καλλιτέχνιδες τέτοιου βεληνεκούς! Απόλαυσε τη δόξα σου που έκανες τόσο κόπο για να τη χτίσεις κι έννοια σου, έχεις αποκομίσει το θαυμασμό όλων μας!
Ναι, είναι αλήθεια! Εμείς ο διάσημες τα έχουμε αυτά!
Καλώς ήλθες εδώ πέρα μέσα Μαίρη (ναι, θα σε αποκαλώ Μαίρη)! Και χαρά στο κουράγιο σου που κάθισες και σχολίασες σε τόσες αναρτήσεις! Με εντυπωσίασες! Ανταποδίδω τους ασπασμούς!
Γενικα το 2019 εχει μπει με πολλες εγνοιες και ειναι ηδη κουραστικο..!! Ελπιζω να ηρεμησεις κι εσυ λιγο. Παντως η γιαγια μιας φιλης μου ελεγε "τσιμεντο να γινουν ολα"! Φανταζομαι δεν αγχωνοταν συνειδητα για την υστεροφημια της! ;)
Και κουραστικό και με πολλούς πόνους. Η κουλαμάρα και οι πόνοι του χεριού μου, δεν λένε να περάσουν! Κατά τα λοιπά, καλά τα έλεγε η γιαγιά της φίλης σου! Σκοπεύω να την ακούσω!
Δεν πειράζει και δεν χρειάζεται να πεις κάτι. Έτσι κι αλλιώς αυτό το ποστ (ο Θεός να το κάνει ποστ) έγινε για να θαυμάσουμε το γλυπτό του Γκάντερ! Και χαίρομαι που το βρίσκεις καταπληκτικό!
Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι πως δεν έχω αφήσει σχόλιο εδώ... είμαι σίγουρη πως κάτι ήθελα να γράψω και όταν ήρθα να δω τι μου απάντησες έπεσα σε λαοθάλασσα σχολίων αλλά δεν βρίσκω το δικό μου! Ποιο ήταν το θέμα μας, το άγαπημένο μου εγώ α όχι το αγαπημένο σου εσύ ... εγώ εσύ και τα μυστήρια δίκιο έχει η ανδρομέδα για το μάρμαρο κανείς!!! σε φιλώ ... πάλι καθυστερημένη γενικά αλλά στην γειτονιά και έχω να διαβάσω ένα σωρό Νιώθω τις αναρτήσεις να με κυνηγούν να με μαρμαρώσουν χαχαχαχαχ σε φιλώ λιτή και απέριττη ύπαρξη :)
Ε καλά δεν το λες και ανάρτηση αυτό! Επτά λέξεις κι ένα φάντασμα! Πάντως παίζει και να είχες αφήσει σχόλιο πιο πάνω και να σου έχω απαντήσει, αλλά ποιος κάθεται να ψάξει τώρα μέσα σε τόσα σχόλια! Κίσιζ Μάνια!
Αρτίστα μου, γιατί καλέ? Τι σκέψεις είναι αυτές? Εμείς σ' αγαπάμε κι εσύ σκέφτεσαι την υστεροφημία? Α, προτιμώ να σκέφτεσαι τη "φήμη" σου!!! Φιλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι, η φήμη μου καλά κρατεί, δεν έχω παράπονο!
ΔιαγραφήΑλλά να Μία μου, σκέφτομαι κάτι φορές αν θα εκτιμηθεί η "κληρονομιά" που θα αφήσω στις επόμενες γενιές.
Και όταν λέω "κληρονομιά" εννοώ τη συμβολή μου στη μαγειρική (βλέπε καμένα τόουστ)!
Κίσιζ Μία!
Μάλλον την ίδια κληρονομιά θα αφήσουμε, Αρτίστα μου. Μήπως να αρχίσω κι εγώ να ανησυχώ για την υστεροφημία μου? Χμμμ... με βάζεις σε σκέψεις, φίλη μου.
ΔιαγραφήΜπα, εσύ δεν πρέπει να ανησυχείς.
ΔιαγραφήΈχεις να αφήσεις πίσω σου έργο!
Και κάρτες και τσάντες και Κλημεντίνες!
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι Κλημαντίνες και φροντίζουν για μένα! Μουτς!
Διαγραφή🦉🦉🦉
ΔιαγραφήΠολύ σωστή η Μία. Μην σκας για την υστεροφημία σου Αρτίστα μου. Σάμπως θα γίνεις φάντασμα, να κάτσεις να ακους, τι λέει ο ένας κι ο άλλος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε νοιάζει η φήμη σου, που είναι και πολύ καλή.
Ματς μουτς και καλημέρες :)
Να σου πω, με διασκεδάζει η ιδέα του να γίνω φάντασμα και να κάνω «μπουουου» σε διάφορους αντιπαθητικούς που έχουν περάσει από τη ζωή μου κατά καιρούς!
ΔιαγραφήΝαι καλά, δε λέω, η φήμη μου είναι υπερβολικά καλή, αλλά με ενδιαφέρει και η υστεροφημία μου, για τους λόγους που έγραψα πιο πάνω στη Μία!
Κίσιζ Μαρίνα!
Μαζί θα αρχίσουμε να ανησυχούμε, Αρτίστα μου.
ΔιαγραφήΑπό "φήμη" πάντως, μια χαρά είμαστε! Χα, χα.
@Μία
ΔιαγραφήΕ ναι, δόξα τον Κύριο, είμαστε διάσημες!
Ειδικά εσύ που η φήμη σου έχει φτάσει στα πέρατα της γης κι έχεις και αναγνώστες κι από τα εξωτερικά!
Ξανά μουτς!
ΔιαγραφήΚαι γιάντα χολοσκάς; Πόθανε συ και γω θα λέω τα καλυτερα!!!!!!!!! Αχαχαχαχχαχααχααχααααχχχ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, εγώ πέθανα (στα γέλια) μ' αυτό το σχόλιο. Και ω, τι κρίμα! εγώ δεν έχω καμιά Μαρίνα Ζέας να λέει τα καλύτερα για μένα.
Διαγραφή@αρτίστα
Το γέλιο, λένε, δίνει ζωή. Με τέτοια κολλητή, που σε κάνει να γελάς συχνά και πολύ, θα πρέπει ν' αφήσεις στην άκρη τέτοιες σκέψεις. Έχεις καιρό! Τις ξαναπιάνεις στα 120 σου. Τότε τα ξαναλέμε!
@Μαρινάκι Ζέας
ΔιαγραφήΝαι, αλλά για τον γλύπτη δεν λες τίποτα!
@Λυσίππη
ΔιαγραφήΝαι, να τη βράσω τέτοια κολλητή, που ζει στο Βερολίνο κι έριξε μαύρη πέτρα πίσω της!
Και γιάντα δε μπα τσι Κρήτη. Μια χαρά μωρέ ομιλεί τα κρητικά!!!
Διαγραφή@Μία
ΔιαγραφήΜια χαρά τα ομιλεί τα κρητικά, γιατί έκανε 10 χρόνια στα Χανιά!
Αλλά τα έφερε έτσι η ζωή που τώρα πια ζει στο Βερολίνο!
Αλήθεια πού είναι να απαντήσει;
Αλλά αυτά κάνει, μπαίνει μια φορά και μετά τέρμα. Ξεχνιέται.
Η ηλικία βλέπεις!
Α έτσι εξηγείται. Θυμάσαι το έργο "Μια ιταλίδα από την Κυψέλη"? Εδώ έχουμε περίπτωση "Μία Βερολινέζα απ' τα Χανιά"!!!!!!!!! Χα, χα!!!!!!!
ΔιαγραφήΝαι!😁
ΔιαγραφήΤι σε στεναχωρεί αρτιστούλα μου, τι θα λένε για σένα μετά το θάνατο σου; (γελάω)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρή είχα κάτι τέτοια άγχη, ότι δλδ πρέπει να είμαι καλός άνθρωπος κλπ κλπ εντάξει μου έμεινε το καλός άνθρωπος (ελπίζω), αλλά καθόλου δεν με ανησυχεί πια. Και σε πληροφορώ πως αν είχα τη δύναμη να είμαι διαβολάκι, θα το έκανα :-)))
Αυτό που με ανησυχεί είναι οι αρρώστειες, αυτές με γονατίζουν! Μακριά από όλους μας εύχομαι!
Τριτιάτικα και μεθεόρτια φιλιά :)
(Κι εγώ γελάω)
ΔιαγραφήΝαι, αλλά η αφεντιά μου ήταν, είναι και θα είναι, από ότι βλέπω, διαβολάκι, οπότε και ανησυχώ ελαφρώς!
Για ποιο θέμα;
Όπως έλεγα και στη Μία πιο πάνω, σκέφτομαι κάτι φορές αν θα εκτιμηθεί η "κληρονομιά" που θα αφήσω στις επόμενες γενιές.
Και όταν λέω "κληρονομιά" εννοώ τη συμβολή μου στη μαγειρική (βλέπε καμένα τόουστ)!
Κίσιζ της Τετάρτης!
Αρτίστα μου, όταν έρθεις Αθήνα είσαι προσκεκλημένη σπίτι μου. Έλα να κάψουμε μαζί κάνα τοστ!
Διαγραφή@Μία
ΔιαγραφήΑαααααααα, ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!
Θα ανταλλάξουμε ιδέες για νέες μεθόδους καψίματος!
Το καλύτερό μου!!!!!!!! Σε περιμένω........
Διαγραφή😍
ΔιαγραφήΚάνε εσύ το ... καλό και οι τελεται μπούκουρα με το κάτι παραπάνω θα πουν τα καλύτερα! Για όλα υπάρχει λύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που υπάρχει κι ο Μπούκουρας! Να τα λέμε κι αυτά!
ΔιαγραφήΈχω εναποθέσει αρκετές ελπίδες στο Γραφείο του!
Αλκίνοε εσύ;
σε ότι αφορά τις μαγειρικές σου δεινότητες φαντάζομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφή♥ keep tosting and don't worry Αrtitsa mou ♥ 🎻 ♨ 🍞 👍
Ε ναι Μαρία Κανελλάκη!
ΔιαγραφήΡίχνοντας μια ματιά στα σχόλια όλων των φίλων, είσαι η μόνη που το βρήκες!
Είσαι η μόνη που κατάλαβες την αγωνία μου για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου!
Διότι, κακά τα ψέματα Μαρία, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω.
Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών!
Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Αρτίστα μου, στην ίδια σχολή φοιτήσαμε! Τώρα εξηγούνται όλα!
Διαγραφή@Μία
ΔιαγραφήΒρε λες;
Πού ξέρεις, μπορεί να πηγαίναμε και στο ίδιο σχολείο!
Μπα, όχι! Εγώ βλέπεις είμαι μόλις... 22 ετών!!! Τρομάρα μου! Μετράω μόνον τα καλοκαίρια!!!!!
ΔιαγραφήΚαλέ το ξέρω ότι είσαι μικρότερη! 😍
ΔιαγραφήΚαλέ, τι έννοια έβαλες στο κεφάλι σου; μη χειρότερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες; Σε δουλειά να βρίσκομαι!
ΔιαγραφήΜα να μην ησυχάζει πχια αυτό το μυαλό μου με τίποτα!
"Θρασείν" χρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααααα, πολύ μου αρέσει αυτή η αλλαγή θέσεως του "ρ"!
ΔιαγραφήΘα το υιοθετήσω!
Αντι να σκεφτεσαι πως αυτη η ζωη ειναι οτι φαμε οτι πιουμε και οτι γλεντησει ο κ...ς μας εσυ αλλου για αλλου.δεν σκεφτεσαι λεω εγω τιποτε αλλο και για την υστεροφημια σου ας παει και το παλιαμπελο.φιλακια βρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για πες...
ΔιαγραφήΤο Λίτσα μήπως βγαίνει από το Ευαγγελία-Βαγγελίτσα-Λίτσα;
Διότι αν είναι έτσι να σου ευχηθώ χρόνια πολλά και τα καλύτερα, με την ευκαιρία της προχθεσινής ονομαστικής σου εορτής!
Τι θες να πεις;
Δεν τρώω εγώ;
Δεν πίνω;
Δεν έχω κάνει έναν κώλο ναααααααα με το συμπάθιο από το φαί και το πιοτί;
Δεν λέω "ας πάει και το παλιάμπελο";
Όλα κι όλα!
Αλλά σκέφτομαι καμιά φορά και τα υπόλοιπα!
Ποια;
Όπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου!
Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω.
Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών!
Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
και ναι.σωστα μαντεψες.ευαγγελια με λενε.ευχαριστω δια τας ευχας σας.
Διαγραφή😍😍😍
ΔιαγραφήΚατοπιν προσεκτικοτερου ανα γνωσης των προβληματισμων σας μου θυμισατε την ατακα της Τζολυ Γαρμπη προς τονΧατζηχρηστο: και το πλαταν βρε δεν θα το ντραπεις?και λεω εγω τωρα.Εχετε κανενα πλατανι εκει κοντα?
ΑπάντησηΔιαγραφή😂😂😂
ΔιαγραφήΔεν έχουμε πλατάνι!
Αλλά αυτό μου έλειπε τώρα, να αρχίσω να ντρέπομαι τα πλατάνια, τα πηγάδια, τα φραγκόσυκα και τα κουκουνάρια!
Εσυ ξερεις.
ΔιαγραφήΧμμμ... μήπως γι' αυτό ντράπηκα το κουκουνάρι που έβαλε η μάνα μου στη σαλάτα? Πολύ με προβληματίζεις, φίλη μου.
Διαγραφή@Μία
ΔιαγραφήΜα δεν ήταν φοβερή η απάντηση Χατζηχρήστου στη Τζόλυ Γαρμπή;
"Αυτό μου έλειπε τώρα, να αρχίσω να ντρέπομαι τα πλατάνια, τα πηγάδια, τα φραγκόσυκα και τα κουκουνάρια"!
Τέλειος ήταν!
Υπέροχη ταινία!
@Λίτσα Τ.
Διαγραφή💕💕💕
Τέλεια ταινία πράγματι. Όμως εγώ γιατί ντράπηκα το κουκουνάρι? Θα αρχίσω λες να ντρέπομαι και τα πλατάνια? Αμάν τι παθαίνω η γυναίκα!
ΔιαγραφήΑ δεν θέλω τέτοια Αρτίστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν λέει τώρα να ξεκινάμε καινούργια βδομάδα και να έχουμε αμφιβολίες. Και μάλιστα για ένα τέτοιο θέμα που, προσωπικά, το θεωρώ λυμένο δια παντός.
Όλον αυτόν τον καιρό κοντά σου έχουμε σαφή άποψη για σένα.
Και σε λατρεύουμε.
Άσε λοιπόν τις υστεροφημίες και κοίτα όπως λέει η φίλη η Λίτσα εδώ πάνω να περνάς καλά!
Καλή σου βδομάδα.
Μη φοβού κύριε Πιτ μου!
ΔιαγραφήΌπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη και στη Λίτσα Τ. πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου!
Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω.
Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών!
Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Λοιπόν! Είναι παντελώς άσχετο με το θέμα σου. Όμως εγώ θεωρώ ότι θα σου αρέσει! Είναι ένα απόσπασμα από ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, θα σου πω ποιο.
ΔιαγραφήΔιάβασε την περιγραφή, τη γλώσσα και το στυλ. Νομίζω ότι το έχεις:
"Μπήκανε μέσα κορδωμένες, τσιτωμένες, αλύγιστες μες στους μοντέρνους κορσέδες(μπροστά πλάκα και την κοιλιά μέσα), που μόνο που δεν έκαναν κρακ να τσακιστούνε σε δυο, με φούστες κλος με πλατειές πιέτες, στους γοφούς αζουστέ και κάτω φουστανέλλα και χωρίς πολλά μισοφόρια, βουάλ, ας το πούμε δα κρεμ, με ποκαμισάκια ροζ, τους αγκώνες απ' έξω, εμ μοτίφ και πολλά τρανσπαράν και οι δυο τα όμοια σα δίδυμες και μαύρα βελουδάκια στα λαιμουδάκια. Τα μαλλιά μπροστά αιγκλόν και πίσω δεμένα με φιόγκο ταφτά φέιγ-μορτ πολύ χαμηλά, σαν κοριτσάκια δεκάξη χρονών. Η μια είχε και φασαμέν, η άλλη μια μύτη με μπιμπίκια. Τι φιλιά ήταν εκείνα! τι γλύκες!
Με τι μάτια τις έβλεπε τώρα η Βεργινία αυτές που θέλανε να της πάρουν τον ΄ντρα της!...."
Θαρρώ υπέροχο και ξέρω ότι σε φέρνει χρόνια πίσω σε εποχές του βωβού με την εξαίρετη αισθητική σου.
Φυσικά και θέλουμε ...μετάφραση στο ενδυματολογικό.
Φιλιά.
Έχω κι εγώ άγνωστες λέξεις, Γιάννη μου. Αρτίστα μου, τι σημαίνει "αζουστέ", "αιγκλόν" και "φέιγ-μορτ"? Χρειάζομαι επειγόντως τη βοήθειά σου.
Διαγραφή@κύριος Πιτ
ΔιαγραφήΤα άσχετα με τα οποιαδήποτε θέματα, είναι το στοιχείο μου και η μεγάλη μου αγάπη!
Οπότε όλα καλά!
Αλλά τι ωραίο!
Τι φοβερό απόσπασμα ήταν αυτό!
Είναι, σου λέει, από ένα μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου που έζησε από το 1867 έως το 1911.
Έψαξα γι αυτό και το βρήκα και μπορεί κάποιος να το διαβάσει εδώ: https://www.schooltime.gr/wp-content/uploads/2013/04/kerenia-koukla_xristomanos_ekdoseis-schooltime.gr_.pdf
Ε και όπως αντιλαμβάνεσαι, κάποια στιγμή θα το διαβάσω!
Και χίλια ευχαριστώ για την πρόταση!
Και τώρα πάμε να δούμε λίγο τη μετάφραση του ενδυματολογικού.
Το κλος είναι ουσιαστικό, που σημαίνει καμπάνα. Το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να περιγράψουμε μια φούστα που έχει το σχήμα καμπάνας, που κάπως εβαζάρει (όταν λέμε εβαζάρει εννοούμε τη φούστα που ξεκινάει από τη μέση και ανοίγει κατεβαίνοντας προς το στρίφωμά της) και έχει και λούκια: φούστα κλος.
Το αζουστέ δεν ξέρω τι είναι. Πιθανόν να γνωρίζει η Ρένα η Χριστοδούλου!
Το βουάλ είναι ένα μαλακό διάφανο ύφασμα που φτιάχνεται συνήθως από 100% βαμβάκι ή από μείγμα βαμβακιού με λινό ή πολυεστέρα.
Το κρεμ είναι το λευκό χρώμα που περιέχει λίγη από τη ζεστασιά του καφέ, αλλά πολύ από την ψυχρότητα του λευκού. Σε γενικές γραμμές είναι ήσυχο χρώμα. Επίσης είναι χρώμα που ηρεμεί με λίγη από την αγνότητα του λευκού.
Το μοτίφ είναι το επαναλαμβανόμενο σχέδιο διακόσμησης, ή ύφανσης.
Το τρανσπαράν είναι το διάφανο, στην προκειμένη υπήρχαν στο ύφασμα μικρές διαφάνειες ανάμεσα στα μοτίφ.
Τα αιγκλόν μαλλιά είναι αυτά που μπροστά έχουν στρογγυλεμένο γραμμή και πίσω είναι λίιιιιιιιγο πιο μακρυά!
Ο ταφτάς είναι μεταξένιο ύφασμα από λεπτό νήμα και πυκνή ύφανση.
Το φέιγ-μορτ θα πρέπει να ρωτήσετε την Άιναφετς τι σημαίνει, διότι είναι γαλλοαναθρεμμένη και θα ξέρει!
Και το φασαμέν είναι ματογυάλια με μικρή χειρολαβή.
Να σημειωθεί ότι έχω το φασαμέν της θείας του πατρός μου, η οποία διατηρούσε ατελιέ μόδας στη Μυτιλήνη, αλλά δεν ζει πια, αλλιώς πολύ θα μας βοηθούσε με της ορολογίες της μόδας και της ραπτικής!
Αυτά είναι όσα ξέρω και όσα μπόρεσα να βρω!
Ελπίζω να σε κάλυψα κύριε Πιτ μου!
@Μία
ΔιαγραφήΌπως είπα και στον κύριο Πιτ πιο πάνω, ο αζουστέ δεν ξέρω τι είναι. Πιθανόν να γνωρίζει η Ρένα η Χριστοδούλου, τα αιγκλόν μαλλιά είναι αυτά που μπροστά έχουν στρογγυλεμένο γραμμή και πίσω είναι λίιιιιιιιγο πιο μακρυά και το φέιγ-μορτ θα πρέπει να ρωτήσεις την Άιναφετς τι σημαίνει, διότι είναι γαλλοαναθρεμμένη και θα ξέρει!
Ευχαριστώ Αρτίστα μου, αν και πάλι με αφήνεις με απορίες. Τι να κάνω όμως? Θα αναγκαστώ να απευθυνθώ και αλλού!!! Χα, χα. Φιλάκι γλυκό!
ΔιαγραφήΑρτίστα μου χαίρομαι που δεν σου χάλασα τη σκέψη με την παρεμβολή μου αυτή. Η "Κερένια κούκλα" μου έγινε κάτι σαν ...εμμονή, σαν ψύχωση λογοτεχνική εκφραστική. Είναι ένα έργο μαγικό μα συνάμα και απίστευτα νουαρ και σκοτεινό.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις ερμηνείες των λέξεων. Είναι επίσης πολλές και σε άλλες ενδυματολογικές περιγραφές του συγγραφέα σε μια εποχή που ξέρω ότι λατρεύουμε.
Φιλιά πολλά και αν βρω κάτι θα επανέλθω.
@Μία
ΔιαγραφήΝαι! Ρώτα και αλλού, μπας και μάθουμε!
@κύριος Πιτ
ΔιαγραφήΚαλέ αλίμονο...
Έτσι θα σε άφηνα κύριε Πιτ μου;
Χωρίς ερμηνείες;
Α πα πα!
Πω πω πω! Τι υπέροχες περιγραφές είναι αυτές!
ΔιαγραφήΤο φέιγ- μορτ, σημαίνει, νεκρό φύλλο... τώρα πού και πώς κολλάει στο παραπάνω, με ξεπερνά!
Το αζουστέ, είναι όταν βάζοντας δυο πράγματα κοντά τα ισορροπείς- ταιριάζεις (φιλοσοφικότατο, επίσης)!
@Μαγισσούλα
ΔιαγραφήΑχ μπράβο μαγισσούλα μου!
Λοιπόν, μπορεί ο φιόγκος φέιγ-μορτ να ήταν δεμένος με τις άκρες του προς τα κάτω, σαν πεσμένο (και κατ' επέκταση νεκρό) φύλλο!
Με αζουστέ στους γοφούς άρα με ισορροπία στους γοφούς. Λογικό ακούγεται!
Μιλ μερσί Άιναφετς!
Στεφανία μου σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις επεξηγήσεις. Εξαιρετικά πολύτιμες και χρήσιμες. Όσο δε για την δική σου ερμηνεία Αρτίστα εντάξει, με ξεπερνάτε!
ΔιαγραφήΗ Φιλοσοφία και η διάθεση στην ενδυματολογία! εκπληκτικό έτσι; τώρα πως ένας άντρας λογοτέχνης ήξερε τέτοιους όρους είναι μεγάλο το ερώτημα.
Τα φιλιά μου Κυρίες μου.
Μιλ μερσί κύριε Πιτ μου!
ΔιαγραφήΕνδεχομένως ο συγγραφέας να είχε φίλες σαν κι εμένα και τη μαγισσούλα και να είχε πάρει πληροφορίες επί του ενδυματολογικού!
Κίσιζ κύριε Πιτ!
Γιατί σου βγάζει ανασφάλεια αυτό το γλυκό φαντασματάκι του σπουδαίου ομολογουμένως καλλιτέχνη Ryan Gander; Και ποια ακριβώς σχέση έχει το φαντασματάκι ή η διάθεση να παίξει το φάντασμα ένα παιδί με τη μαμά σου και την υστεροφημία σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο το κουίζ που βάζεις Αρτίστα μου.
Η εξίσωση έχει μέσα μαμά-παιδί-φάντασμα και ενοχή; Πρέπει να βρω τον άγνωστο χ; (σαν στίχος τραγουδιού ακούγεται αυτό)
Μήπως είναι το σεντόνι; Ε; Θέλεις να κουκουλωθείς μ' ένα σεντόνι και να εξαφανιστείς ανώδυνα :)
Αλλά έχεις έννοια και τη μαμά σου; Ε; Ε;
Τι σπαζοκεφαλιά είναι αυτή βρε παιδί μου; Ε;
Υ.Γ. Αυτό το συγκεκριμένο δείγμα εννοιολογικής τέχνης πολύ μου αρέσει και θα μου αρέσει περισσότερο αν δε με αφήσεις στα σκοτάδια Αρτίστα του Βωβού.
Αχ όχιιιι!
ΔιαγραφήΔεν μου βγάζει καμία ανασφάλεια. Τουναντίον μόλις το είδα, το λάτρεψα!
Ενοχές; Δεν έχω. Τις έφαγα κι αυτές, μαζί με όλο το κουβαδάκι παγωτό που πήρα για να κρατήσω το έθιμο της οικογενείας για την 25η Μαρτίου!
Όπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη, στη Λίτσα Τ. και στον κύριο Πιτ πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου!
Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω.
Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών!
Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Αλλά σε ένα πράγμα έχεις δίκιο.
Ναι, είναι στιγμές που θέλω να κουκουλωθώ με το σεντόνι και να εξαφανιστώ, αλλά έχω έννοια τη μητέρα!
To πυρ σε όλες του τις "εκφάνσεις" παραμένει διαχρονικό Αρτίστα μου. Κανένας φόβος να ξεχαστείς λοιπόν. Κουκουλώσου ήσυχα. Φιλάκια πολλά :)
ΔιαγραφήΣε φαντάζομαι κουκουλωμένη με το σεντόνι να κάνεις "μπου"!!!
Διαγραφή@Μαρία Γ.
ΔιαγραφήΜένω ήσυχη!
Και μόλις κλείσω το πι σι θα κουκουλωθώ!
το καλεί και η βροχερή ημέρα άλλωστε!
Κίσιζ Μαρία Γ.!
@Μία
ΔιαγραφήΘα είμαι πολύ πετυχημένο φάντασμα!
Κάνω και ωραίο "μπουουουου"!
Και το βραβείο του Νο 1 φαντασματακίου στην υπέροχη Αρτίστα!!! Ζήτωωωωωωωωωωω!!!
Διαγραφή👻👻👻
ΔιαγραφήΕ, βέβαια, κι εγώ αν πάω να σκεπαστώ με ένα σεντόνι από μάρμαρο, τέτοιες σκέψεις θα κάνω - αν προλάβω. Για δε την υστεροφημία μας έχει φροντίσει ο Βάιντα. "Ο άνθρωπος από μάρμαρο" θα λένε όλοι κι εμείς θα ταξιδεύουμε μαρμάρινοι εις τους αιώνας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤων αιώνων, αμήν.
Τι ταινιάρα κι αυτή!
ΔιαγραφήΔεν ήταν;
Ήταν!
Και για τότε που βγήκε και νυν και αεί!
Βρε, τι έπαθα,ο έρμος! Λησμόνησα την αφιέρωση. Να, εδώ. Να προσεχθεί, παρακαλώ, η τελευταίο κυρίως στροφή του άσματος (για το ρηματικό πρόσωπο της εν λόγω στροφής μην κάνουμε συζήτηση. Μπορεί να τραγουδιέται στο πρόσωπο που ο καθένας επιθυμεί):
Διαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=mIBIZ4_QsGw
Δε σας φιλώ - η σκορδαλιά, βλέπετε..
Ορίστε τώρα...
ΔιαγραφήΤι καταλάβατε με τις αφιερώσεις;
Το άκουσε ο Ήρωας και τώρα τραγουδάει "Θα μου τηγανίζεις ψάρια με παντζάρια σκορδαλιά" και γελάει!
Ακριβώς στη λέξη "τηγανίζεις" γελάει!
Πάντως ευχαριστούμε πολύ για το άσμα!
Καλέ φιλήστε, έχουμε φάει κι εμείς σκορδαλιά!
Μην μου βάζεις δύσκολα βρε αγαπη μου..ακου υστεροφημία; και τι θα πει αυτό; εξήγα εδω και τωρα τι εννοεις αρτιστα μου..; να κανεις ενα γλυπτο με μαρμαρινο σεντονι να μιλανε όλοι για σένα; να το κανεις βρε φιλεναδα να ερθουμε να σου δωσουμε και συγχαρητηρια για το έργο σου...αν δεν ειναι αυτό τοτε ακολουθησε την συμβουλή της Λιτσας..αυτη που λέει οτι φαμε κι ότι πιούμε.....και εγω μαζι σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι αυτό; είμαι άσχετη; εεε μα τότε τι ειναι; να αρχίσω να ανησυχώ; αχ..τι με κάνεις φιλεναδα... την αγαπη μου φιλακιααα
Μην ανησυχείς Ρουλάκι!
ΔιαγραφήΌπως έλεγα στην Μαρία την Κανελλάκη, στη Λίτσα Τ., στον κύριο Πιτ και στη Μαρία Γ. πιο πάνω, η αγωνία μου είναι για το αν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσω πίσω μου!
Διότι, κακά τα ψέματα, έχω κάνει σχολή σε ορισμένες τεχνικές του καψίματος, συγγνώμη του μαγειρέματος ήθελα να γράψω.
Και φοβάμαι μην ξεχαστούν όλα αυτά με την πάροδο των ετών!
Νομίζω είναι ανθρώπινος ο φόβος μου...
Κίσιζ Ρουλάκι!
Ναι, Αρτίστα μου. Ανθρώπινος ο φόβος σου και απολύτως κατανοητός. Είπαμε: της ίδιας μαγειρικής σχολής απόφοιτες είμαστε!
ΔιαγραφήΩ ναι!
Διαγραφή😁
Προς ολους τους παραπανω.Παιδια μη ψαρωνετε.κατι αλλο εννοει.μονο η Σμαραγδενια την καταλαβε.Τι να θελει να πει αραγε ο ποιητης?φιλια σε ολους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ όχι Λίτσα μου, μόνο η Μαρία η Κανελλάκη κατάλαβε τι ήθελε να πει ο ποιητής, συγγνώμη η αρτίστα ήθελα να γράψω!
ΔιαγραφήΚίσιζ!
Να γιατι σ αγαπω γιατι μας λύνεις όλες μας τις απορεις ρε Αρτιστα μου!!!..χα..χα..φιλούρες!!
Διαγραφή@Ρουλάκι
ΔιαγραφήΕ μα τι;
Έτσι θα σας άφηνα;
Με τις απορίες;
Να μην μπορείτε να κοιμηθείτε τα βράδια από την αγωνία;
Ποτέ!
Είναι κάποιο φάντασμα να υποθέσω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι ένα γλυπτό του Ryan Gander, το οποίο το έχει ονομάσει Tell My Mother Not To Worry και που μόλις το είδα πολύ μου άρεσε και σκέφτηκα να το τοποθετήσω εδώ, να το δουν και άλλοι!
ΔιαγραφήΔεν το γνώριζα το γλυπτό, φίλη μου. Έκανες άριστα που μας το έδειξες.
Διαγραφή@Μία
ΔιαγραφήΚι εγώ, μη νομίζεις, δεν τον ήξερα τον καλλιτέχνη.
Κάτι άλλο έψαχνα και έπεσα τυχαία πάνω του!
Μοναδικό είναι πάντως.
ΔιαγραφήΜου αρέσουν τα φαντασματάκια και του Ryan Gander είναι και καλοφτιαγμένο, τώρα αν κατάφερες να πείσεις πρώτα τον εαυτό σου να μην worry, δεν θα worry και η Mother Θεοδοσία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την υστεροφημία μην ανησυχείς γιατί στο ίδιο τηγάνι τσιτσιρίζουμε όλοι αλλά χαμογελώντας!
Δεν πήγε χαμένο το σημερινό ποστ μου και πολύ χαίρομαι!
Κοίτα ένα worry το έχω, όσο να πεις!
ΔιαγραφήΚανένα ποστ της Άιναφετς δεν είναι χαμένο ποστ.
Εξακριβωμένο!
Φιλί βροχερό!
Εντάξει Άρτίστα μου το καταλάβαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θα συνεχίσει να εκτιμάται η βαριά κληρονομιά που θα αφήσεις πίσω σου γιατί έκανες σχολή ειδικά στα κανένα τόουστ.
Το εμπεδώσαμε πάει και τελείωσε.
Αλλά μέχρι να δεις τα ραδίκια ανάποδα, κάψε, συγγνώμη, μαγείρεψε και κανένα γκουρμέ να έχει ποικιλία βρε αδερφέ ο τσελεμεντες που θα γράψεις.
Και κουνήσου από τη θεση σου για καλό και για κακό .
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Αρτίστα μου, θυμήθηκα να σου πω ότι αγοράζω με την εφημερίδα τον Τσελεμεντέ. 12 τεύχη. Λες να πιάσουν τόπο τα λεφτά μου? Και με την ευκαιρία σου προτείνω να αγοράσεις κι εσύ τους τόμους. Πού ξέρεις? Μπορεί τελικά να μάθουμε να φτιάχνουμε όχι μόνο τοστ αλλά ακόμη και σαλάτες!
Διαγραφή@Ρένα Χριστοδούλου
ΔιαγραφήΣίγουρα το εμπεδώσατε, έτσι;
Μη τα ξαναγράφω, γιατί πιάστηκε το χέρι μου από το κόπυ πάστε!
Γκουρμέ;
Καμένο γκουρμέ;
Πώς δεν το είχα σκεφτεί;
Ευχαριστώ που μου άνοιξες νέους ορίζοντες!
Καλά, άμα είναι να εξασφαλιστώ, θα κουνηθώ!
Κίσιζ Ρένα Χριστοδούλου!
@Μία
ΔιαγραφήΤώρα που το λες, η μητέρα έχει στο πατρικό μου το βιβλίο του Τσελεμεντέ.
Εάν ποτέ ανέβω Αθήνα, θα ψάξω να το βρω!
Άρα δεν θα τα πάρω τα τεύχη!
Και μην ανησυχείς, όλα θα μάθουμε να τα φτιάχνουμε!
έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας!
Αρτίστα μου, θα μου δείξεις πώς να φτιάχνω καμένο γκουρμέ? Pleaaaaaaaaase!!!!!!!!!!
ΔιαγραφήΥπομονή Μία.
ΔιαγραφήΚάτσε πρώτα να μάθω εγώ και μετά θα σου δείξω!
Υστεροφημία εσύ, θάνατο εγώ ( στο επερχόμενο Συμπόσιο Ποίησης) ...καλά πάμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λοιπό, καλά κάνεις κι ανησυχείς. Είναι ένας τρόπος να μην πεθάνεις ποτέ, αν διασωθεί κάτι από σε! Φρόντισε να κάνεις κι άλλες ωραίες αναρτήσεις οκ;
Φιλούρες!
Αχ τι ωραία!
ΔιαγραφήΝα θυμηθώ να περάσω η ειδική στην ποίηση!
Εντάξει λοιπόν, θα κάνω αναρτήσεις!
Ωραίες μπορεί να μην είναι, αλλά θα είναι αναρτήσεις!
Κίσιζ Άιρις!
Τελευταίως...
ΑπάντησηΔιαγραφή...δεν ανησυχώ καθόλου για την υστεροφημία μου.
Έτσι είναι οι ανησυχίες...έρχονται και παρέρχονται!!
Φιλιά πολλά!
Αααααααααααα, τι ωραίο σχόλιο!
ΔιαγραφήΜε τα αποσιωπητικά του, με το κενό του για τοποθέτηση φωτογραφίας, με τα όλα του τέλος πάντων!
Ναι, έτσι είναι.
Κι εγώ σήμερα δεν ανησυχώ για τίποτα!
Κίσιζ Μεμαρία!
Αρτίστα μου καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαίνω να στρογγυλοκαθίσω στο φιλόξενο καμαρίνι σου και βλέπω ότι στο απόγειο της καριέρας σου προβληματίζεσαι για την υστεροφημία σου... Δεν είσαι η μόνη βέβαια, το έχετε εσείς οι καλλιτέχνιδες τέτοιου βεληνεκούς!
Απόλαυσε τη δόξα σου που έκανες τόσο κόπο για να τη χτίσεις κι έννοια σου, έχεις αποκομίσει το θαυμασμό όλων μας!
Σε ασπάζομαι και προχωρώ στα ενδότερα!
Ναι, είναι αλήθεια!
ΔιαγραφήΕμείς ο διάσημες τα έχουμε αυτά!
Καλώς ήλθες εδώ πέρα μέσα Μαίρη (ναι, θα σε αποκαλώ Μαίρη)!
Και χαρά στο κουράγιο σου που κάθισες και σχολίασες σε τόσες αναρτήσεις!
Με εντυπωσίασες!
Ανταποδίδω τους ασπασμούς!
Γενικα το 2019 εχει μπει με πολλες εγνοιες και ειναι ηδη κουραστικο..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να ηρεμησεις κι εσυ λιγο.
Παντως η γιαγια μιας φιλης μου ελεγε "τσιμεντο να γινουν ολα"! Φανταζομαι δεν αγχωνοταν συνειδητα για την υστεροφημια της! ;)
Και κουραστικό και με πολλούς πόνους.
ΔιαγραφήΗ κουλαμάρα και οι πόνοι του χεριού μου, δεν λένε να περάσουν!
Κατά τα λοιπά, καλά τα έλεγε η γιαγιά της φίλης σου!
Σκοπεύω να την ακούσω!
Μπουρλόοοοοτο!!!! 😍😊😍😊
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαίως! 💋💋💋
ΔιαγραφήΤι να πω κι εγω που ήρθα τελευταία τα είπαν όλα οι άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως το μικρό φαντασματακι ειναι καταπληκτικό!!!
Δεν πειράζει και δεν χρειάζεται να πεις κάτι.
ΔιαγραφήΈτσι κι αλλιώς αυτό το ποστ (ο Θεός να το κάνει ποστ) έγινε για να θαυμάσουμε το γλυπτό του Γκάντερ!
Και χαίρομαι που το βρίσκεις καταπληκτικό!
"To να ανησυχείς για πράγματα χαμένα είναι μάταιο, κάνει και ρυτίδες"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚομφούκιος
Είπε ο Κομφούκιος για ρυτίδες;
ΔιαγραφήΣοβαρά τώρα;
Ε τότε θα πάψω να ανησυχώ!
Είμαστε για να τρέχουμε για μπότοξ;
Α πα πα!
Για όλα είχε μιλήσει ο μπαγάσας χαχαχα
ΔιαγραφήΤσ, τσ, τσ...
ΔιαγραφήΤι σου είναι οι Κινέζοι τελικά...
καλά για το μάρμαρο δε θα πει κανένας τίποτα που νόμιζα πως ήταν άνθρωπος κανονικός κάτω από το σεντόνι;
ΑπάντησηΔιαγραφή😂😂😂
ΔιαγραφήΕίδες άμα είναι καλός ο καλλιτέχνης;
Μας μπερδεύει!
Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι πως δεν έχω αφήσει σχόλιο εδώ... είμαι σίγουρη πως κάτι ήθελα να γράψω και όταν ήρθα να δω τι μου απάντησες έπεσα σε λαοθάλασσα σχολίων αλλά δεν βρίσκω το δικό μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο ήταν το θέμα μας, το άγαπημένο μου εγώ α όχι το αγαπημένο σου εσύ ... εγώ εσύ και τα μυστήρια δίκιο έχει η ανδρομέδα για το μάρμαρο κανείς!!!
σε φιλώ ... πάλι καθυστερημένη γενικά αλλά στην γειτονιά και έχω να διαβάσω ένα σωρό Νιώθω τις αναρτήσεις να με κυνηγούν να με μαρμαρώσουν χαχαχαχαχ
σε φιλώ λιτή και απέριττη ύπαρξη :)
Ε καλά δεν το λες και ανάρτηση αυτό!
ΔιαγραφήΕπτά λέξεις κι ένα φάντασμα!
Πάντως παίζει και να είχες αφήσει σχόλιο πιο πάνω και να σου έχω απαντήσει, αλλά ποιος κάθεται να ψάξει τώρα μέσα σε τόσα σχόλια!
Κίσιζ Μάνια!