Έχω ανακαλύψει...

...ένα σχεδόν σατανικό κόλπο για να ξεφορτώνομαι όσους με παίρνουν τηλέφωνο για προσφορές ρεύματος, τηλεφωνίας και λοιπών βασανιστηρίων. 

Δεν φωνάζω, δεν βρίζω, δεν το κλείνω απότομα. 

Αν με πάρουν για ρεύμα, παίρνω το πιο θλιβερό μου ύφος, ρίχνω και λίγο τρέμουλο στη φωνή, έτσι για να φαίνεται ότι η οικογένειά μου είναι ένα είδος σεχταριστικής δυναστείας που απαγορεύει τις απιστίες σε άλλους παρόχους και λέω: 

"Αααα, λυπάμαι πολύ, δεν μπορώ… Ο σύζυγός μου εργάζεται στη ΔΕΗ".

Αν είναι για τηλεφωνία, διατηρώ το ίδιο ύφος και απλώς μετακινώ την ίδια ατάκα σε άλλο περιβάλλον: 

"Αααα, λυπάμαι πολύ, δεν μπορώ… Ο σύζυγός μου εργάζεται στον ΟΤΕ". 

Και πάντα τους πιάνει μια ταραχή, σαν να διέπραξαν εθνικό έγκλημα. Στο τέλος ζητάνε συγγνώμη για την ενόχληση, για τα λάθη τους, για τα πάθη τους, μη σου πω και για την κλιματική αλλαγή. 

Και το καλύτερο; Δεν έχω καν σύζυγο. 

Ούτε έναν, ούτε δύο, ούτε εικονικό, ούτε σε άλλη πόλη, ούτε τίποτα. 

Για την ακρίβεια, είχα σύζυγο, αλλά τώρα είμαι χήρα τριετίας. Όμως εκείνοι δεν το ξέρουν! 

Νομίζουν πως κάπου δίπλα μου υπάρχει ένας σύζυγος με μπλε φόρμα εργασίας και εταιρικό λογότυπο, έτοιμος να τους κάνει έλεγχο. 

Αν νιώθω τύψεις; Όχι βέβαια! 

Έχω περάσει πολλά για να αφήσω μια προσφορά ρεύματος ή τηλεφωνίας να μου χαλάσει την ηρεμία. 

Ο καθείς κοιτάζει τη δουλειά του. 

Οι πάροχοι προσπαθούν να πουλήσουν κι εγώ κρατάω τον άσο στο μανίκι μου! 

Τι να κάνω η βαριόμοιρη; Απλώς προσπαθώ να απολαύσω τα πλεονεκτήματα του status μου. 

#ειδήμων_απόκρουσης_τηλεπωλήσεων 

#spouse_works_here 

#caller_panic_mode