Έχω μια...

...καλή γειτόνισσα, την κυρία Νίτσα, η οποία έρχεται στο σπίτι μου άπαξ μηνιαίως για καφέ και για να μου μεταφέρει τα κους-κους της γειτονιάς. 

Στη γειτονιά κατοικεί και η Βαγγελιώ. Καλό κορίτσι, νοικοκυρά, ηθική. Ποτέ δεν έδωσε δικαίωμα για το οτιδήποτε πουθενά. 

Πλην όμως 72 ετών και ήτο μέχρι πρότινος (δηλαδή μέχρι τα 70 της) ανύμφευτη. 

Ώσπου έσκασε η βόμβα πρόπερσι. Η Βαγγελιώ παντρεύτηκε! 

Και πλέον, σε κάθε επίσκεψη η γειτόνισσα κυρία Νίτσα (που με λυπάται οικτρά που είμαι χήρα) φέρνει το θέμα πάντα στη συζήτηση, εδώ και δύο χρόνια. 

"Και παντρεύτηκε η Βαγγελιώ και μπράβο της και δεν περνάει η ζωή άμα είσαι μαγκούφης και μοναχός του κανείς, ούτε στον παράδεισο". 

Κι άλλα πολλά τέτοια θυμόσοφα που θα έκαναν σκόνη τα ρητά μου περί επιλεκτικότητας της μοναχικής ζωής. 

Όμως είχα μείνει με μια απορία η αρτίστα: Πού τον βρήκε τον άντρα η Βαγγελιώ 70 χρονών γυναίκα; 

Πριν μπω στη διαδικασία να ρωτήσω, με πρόλαβε η κυρία Νίτσα: 

-Ξέρεις που τον βρήκε τον γαμπρό η Βαγγελιώ; 

-Πού; 

-Στο ίντερνεΣ. 

Σιωπή εκκωφαντική. Δεν ανασαίνω καν. 

-Εσύ αρτίστα έχεις ίντερνεΣ; 

-Έχω… 

-Ε, τζάμπα το πληρώνεις! 

Και εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι το πιο καυστικό σχόλιο που είχα ακούσει ποτέ για την προσωπική μου ζωή, είχε μόλις ειπωθεί από την κυρία Νίτσα...

#τα_σουξέ_της_γειτονιάς

#μοναχός_σου_χόρευε_κι_όσο_θέλεις_πήδα

#και_στων_παιδιώνε_σας