Λύσσαξα...

...η αρτίστα: "Και δε μου λες Ήρωα, πότε θα έχω δίκτυο εδώ στην ερημιά που με κουβάλησες και πότε θα έχω δίκτυο και γρίνι γρίνι και @%$@@^%@". 

Και ήλθε το δίκτυο τελικά. 

Εδώ στην ερημιά. 

Και σιγά μην ήταν και καλό. 

Με διακοπές τόσες, που κάτι φορές θέλω να πετάξω το πισί από το παράθυρο. 

Ναι, διότι εδώ έχω και παράθυρο. Όχι ένα, τρία. Και έχω και δύο μπαλκονόπορτες. 

Αυτή τη στιγμή, βέβαια, το δίκτυο δουλεύει σωστά. Δεν ξέρω για πόση ώρα ακόμα. Παίζει και να μην προλάβω να πατήσω "Δημοσίευση" στο ποστ...

Από την άλλη έχει τέτοια θέα που κάθομαι και τη χαζεύω ακούγοντας τη Μπίλι τη Χόλιντεϊ και ουδεμία όρεξη έχω να ανοίξω καν το πισί! Δια τούτο και άργησα να σου γράψω. Εντάξει, είχα και να βάλω τα πράγματα στη θέση τους. Όχι μεταφορικά. Κυριολεκτικά.

Άσε που εδώ στην ερημιά το σπίτι είναι κέντρο διερχομένων. Και εξηγούμαι: 

Ο ένας ανιψιός του Ήρωα μετά της συζύγου του και των δύο τέκνων τους, οι οποίοι κατοικούν στο κάτω σπίτι (εμείς κατοικούμε στο επάνω), είναι σχεδόν κάθε απόγευμα εδώ και πίνουμε τα καφεδάκια μας. 

Η συννυφάδα μου, η οποία κατοικεί μαζί με τον ανιψιό που σου είπα πιο πάνω, ανεβαίνει κάθε τρίτο απόγευμα, καθώς έχει διάφορες ασχολίες με τον κήπο της. 

Ο έτερος ανιψιός του Ήρωα (αδελφός του πιο πάνω) μετά της συζύγου και των δύο τέκνων τους, που κατοικούν στο Άργος, έρχονται δύο με τρία βράδια την εβδομάδα. 

Ο γιος μας μετά της συζύγου του έρχονται σχεδόν κάθε ημέρα και, ενίοτε, μας παίρνουν και το φαγητό. Το σίγουρο είναι ότι εδώ στην ερημιά τον βλέπουμε περισσότερο από ότι τον βλέπαμε όταν κατοικούσαμε στο ειδυλλιακό Άργος. 

Φυσικά, μία φορά την εβδομάδα έρχεται και η Λεκάνα, η οποία κατοικεί στο Άργος και από μία φορά έρχονται η Φλώρα (που μένει λίγο πιο κάτω), η Αντριάνα (που μένει λίγο πιο αριστερά), η Μαίρη με τον Βασίλη (αυτοί μένουν στη Δαλαμανάρα) και η κουμπάρα η Δέσποινα (που μένει λίγο πιο δεξιά). 

Το αποτέλεσμα; Στις δύο εβδομάδες που κατοικούμε εδώ στην ερημιά, έχουν γίνει στη βεράντα του σπιτιού τα εξής, παρέα με τους προαναφερθέντες: 

Απόγευμα με καφέ και καρυδόπιτα, απόγευμα με καφέ και πορτοκαλόπιτα, απόγευμα με καφέ και προφιτερόλ από το Ντόλτσε (εγγύηση), απόγευμα με βυσσινάδα, βερίκοκα και κεράσια, απόγευμα με καφέ και λουκούμι τριαντάφυλλο ανάμεσα σε μπισκότα πτι μπερ, βραδιά τζιν με τόνικ και ξηρούς καρπούς, βραδιά τουρνουά σκραμπλ με τα περίφημα τόουστ μου, βραδιά με κεφτέδες και πατάτες τηγανιτές, βραδιά μπύρας με κλαμπ σάντουιτς, βραδιά βότκας με πορτοκάλι ή λεμόνι για κάποιους που την προτιμούν έτσι, βραδιά με σουβλάκια από τοπικό σουβλατζίδικο (να σημειωθεί ότι η περιοχή είναι διάσημη για τα σουβλάκια της), βραδιά μπάρμπεκιου με μπέργκερ, λουκάνικα και καλαμπόκια (τα έψησαν κάτω και τα έφεραν να τα απολαύσουμε επάνω) και βραδιά με σουφλέ ζυμαρικών. 

Ενδιάμεσα, δηλαδή όταν δεν έχουμε παρέα, βάζουμε τα κάδρα. Ναι, δεν έχουμε τελειώσει ακόμα την τοποθέτησή τους. 

Την Παρασκευή που έρχεται περιμένω τον Θωμά τον Ξωμερίτη τη Λεκάνα και τον Φ.Σ., για να περάσουμε μαζί την ημέρα (όλοι είμεθα πλήρως εμβολιασμένοι). 

Οσονούπω περιμένω τη φίλη μου την Όλγα με τον Π.Χ. από Αθήνα. Αυτοί δεν ξέρω πόσες ημέρες θα καθίσουν. 

Και μετά βλέπουμε... 

Και όπως καλά έχεις καταλάβει τόση ώρα, μετακόμισα. 

Σε μια ερημιά. 

Έξω από ένα χωριό της Αργολίδας. 

Εις το, κατά κάποιο τρόπο (είναι μπερδεμένη ιστορία και πού να σου εξηγώ τώρα…), ιδιόκτητο σπίτι του Ήρωα.  

Το οποίο σπίτι είναι σε ένα δρόμο, που δεν έχει όνομα. Και, φυσικά, ούτε έχει αρίθμηση ο δρόμος.

Διότι, πού να βάλουν αριθμούς; Στα χωράφια;

Άφησα, λοιπόν, το ειδυλλιακό Άργος με την μαγευτική θέα που είχα εκεί που κατοικούσα για 15 έτη. Να, δες για τι πράγμα σου μιλάω: 

Και ήλθα εδώ στην ερημιά και βλέπω κάθε μέρα αυτό: 

Εντάξει, δεν είναι και τόσο άσχημα εδώ στην ερημιά, αλλά δεν έχει καλό δίκτυο... 

Σ' αφήνω τώρα, γιατί σε 10 λεπτά θα έλθει η Ντίνα Ν. για καφέ. Ποια είναι η Ντίνα Ν.; Μία από το χωριό, δεν την ξέρεις... 

ΥΓ. Για την πανίδα της περιοχής, θα σου τα πω σε άλλο ποστ. 

ΥΓ. 2 Να θυμηθώ να σου γράψω κάποια στιγμή για το πώς έγινε η μετακόμιση. 

ΥΓ. 3 Για το ότι σπανίως έχω σήμα τηλεφωνίας εδώ στην ερημιά, ούτε που θέλω να το κουβεντιάσω. 

ΥΓ. 4 Ναι, αλλά έχει ωραία θέα, αν φυσικά εξαιρέσει κανείς τα εκατοντάδες καλώδια που περιφέρονται...