Καθόμουν...

... στον καναπέ, ακούγοντας, για πολλοστή φορά, έναν από τους πολύ αγαπημένους μου δίσκους, το Ascenseur pour l'échafaud του Miles Davis (εδώ), με μουσικές τις οποίες είχε φτιάξει για το ομώνυμο φιλμ νουάρ του 1958, σε σκηνοθεσία Λουί Μαλ (σ.σ. "Ασανσέρ για δολοφόνους" είναι ο ελληνικός τίτλος),  όταν ήλθε η μητέρα στο σαλόνι.

Στάθηκε σιωπηλή για μερικά δευτερόλεπτα και με κοίταζε επίμονα.

Σηκώθηκα, πήγα στο πικάπ, χαμήλωσα τον ήχο και την ρώτησα: "Θα θέλατε κάτι μητέρα;".

Και η μήτηρ απήντησε ευγενέστατα: "Εσύ τι λες; Για να σε κοιτάω, κάτι θα θέλω!".

Αρτίστα του βωβού: -Πώς μπορώ να βοηθήσω;

Θεοδοσία: -Η τηλεόραση που μου έχεις στο δωμάτιο, έχει χαλάσει εδώ και πολύ καιρό.

Ατβ: -Γιατί το λέτε αυτό; Μια χαρά τα δείχνει τα κανάλια.

Θ: -Το λέω γιατί δεν μου απαντάει. Ρωτούσα τον Ευαγγελάτο, πού να απευθυνθώ για να μας στείλουν δωρεάν πράγματα από το σούπερ μάρκετ κι εκείνος δεν μου απαντούσε. Μήπως δεν με άκουγε;

Ατβ: -Μα πώς να σας ακούσει; Αφού ο Ευαγγελάτος απεβίωσε τον Ιανουάριο του 2017...

Θ: -Πέθανε ο Νίκος ο Ευαγγελάτος; Ο δημοσιογράφος που λέει τις ειδήσεις στο "Ε"; Ο άνδρας της Τατιάνας; Και πώς δεν είπαν κάτι στην τηλεόραση;

Ατβ: -Αααααα, μάλιστα... Εγώ έλεγα για τον Σπύρο τον Ευαγγελάτο, τον σκηνοθέτη. Συγγνώμη, δεν πήγε ο νους μου στον Νίκο...

Θ: -Είναι που σνομπάρεις την τηλεόραση, γι αυτό δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Δες και λίγο, δεν θα πάθεις και τίποτα... 

Ατβ: -Μα βλέπω ταινίες και σειρές μητέρα...

Θ: Τι; Αυτές που κατεβάζεις παράνομα και πότε θα σε μπουζουριάσουν δεν ξέρω και τις βάζεις σ’ εκείνο το, πώς το λένε, το σκληρό, γι αυτές λες; Που μετά τις προβάλλεις μ’ αυτό το σκληρό στην τηλεόραση και τις βλέπεις όποτε θες; Αυτό δεν πιάνεται... Και περιμένω απάντηση. Μήπως δεν με άκουγε ο Ευαγγελάτος;

Ατβ: -Πιθανολογώ ότι τον κούφανε η Τατιάνα... Αλλά, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να μας τα στείλουν, αφήστε που δεν είναι τα πράγματα δωρεάν, αλλά μόνο τα μεταφορικά τους.

Θ: -Δεν ξέρεις τι σου γίνεται! Είναι όλα δωρεάν!

Ατβ: -Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

Θ.: -Το είχα δει με τον πατέρα σου αυτό.

Ατβ.: -Το 1917 που πρωτοπαίχτηκε;

Θ: -Ντροπή σου! Το 1987 το είδαμε, από το ΚΘΒΕ. Ήμασταν στη Θεσσαλονίκη με τον πατέρα σου και πήγαμε και το είδαμε. Είχαν σφαχτεί η θεία σου η Νούλη με τον θείο σου τον Στέργιο και είχαμε ανέβει να τους τα ξαναφτιάξουμε. Ωραία χρόνια! Αλλά γιατί δεν μπορούν να μας στείλουν τα πράγματα, δεν μου είπες...

Ατβ: -Διότι ζούμε στο νομό Αργολίδας μητέρα και τα στέλνουν μόνο σε όσους κατοικούν στο νομό Αττικής.

Θ: -Και γιατί δεν το λες από την αρχή, ότι δεν μου απαντάει ο Ευαγγελάτος επειδή δεν στέλνουν εδώ τα προϊόντα κι όχι επειδή δεν με ακούει, παρά με καθυστερείς με ανούσιες συζητήσεις και έχασα το μισό επεισόδιο του "Μην αρχίζεις τη μουρμούρα"; Πάω να δω, όσο προλάβω…
Και απεσύρθη στο δωμάτιό της, ήσυχη πλέον ότι η τηλεόρασή της δεν έχει χαλάσει, αφήνοντάς με για ακόμα μία φορά να αναρωτιέμαι τι άλλο θα ακούσω στο εγγύς μέλλον...

#tizwpalirepoustimou

#true_story

#ti_akouw_kai_den_trelainomai